pleased to meet you!

Γεια χαρά,

Είμαι η Σίσσυ και είμαι blogger. Αμέ.

Βέβαια, ξεκίνησα να ασχολούμαι με το blogging μόλις τον Οκτώβριο, μπορώ όμως να πω πως ήδη αγαπώ πολύ το ιστολόγιό μου. 

Άλλωστε, ένα blog είναι μια πολύ δημιουργική απασχόληση.

Και άκρως επικοινωνιακή.

Το «στήνεις» μόνος σου, το διακοσμείς για να το παρουσιάσεις στους άλλους, σαν ένα είδος προσωπικής ταυτότητας και μετά αρχίζεις να επικοινωνείς μαζί τους.

Με γνωστούς ή άγνωστους.

Κι αρχίζεις, σιγά-σιγά, να αισθάνεσαι αυτοκράτορας μέσ’ στο μικρό, ψηφιακό σου «κρατίδιο». Καλείς εκεί ανθρώπους και τους υποδέχεσαι με χαρά.

Και βέβαια προετοιμάζεσαι εντατικά για να τους ευχαριστήσεις που θα σε τιμήσουν με την παρουσία τους. Κι έτσι, μέσα από τον υπολογιστή σου, επικοινωνείς διαρκώς μ’ ανθρώπους. Αυτή είναι, άλλωστε, η «πληρωμή» για τον κόπο που απαιτεί η συντήρηση ενός blog: αποκτάς καινούργιους φίλους. Τι πιο όμορφο;

Κάπως έτσι εγώ, προ ημερών, απέκτησα έναν καινούργιο διαδικτυακό φίλο, τον Άγγελο. Είναι ο διαχειριστής αυτού εδώ του blog. Δεν τον έχω δει ποτέ, ούτε φυσικά τον ξέρω καλά, εκτιμώ όμως αυτό απ’ το οποίο ξεχειλίζουν και τα τρία ιστολόγιά του. Το μεράκι του. Και την εργατικότητά του. Σχολαστική μπορώ να χαρακτηρίσω τη δουλειά του, δουλειά με μπόλικη ψυχή. Και γενναιοδωρία.

Ο Άγγελος υπηρετεί ακούραστα τα blog του και μοιράζεται μ’ όλο τον κόσμο την πείρα μιας ολόκληρης ζωής! Κι αυτό είναι αξιοθαύμαστο.

Εξίσου αξιοθαύμαστη βρίσκω την κίνησή του να με προσθέσει στο ιστολόγιό του αυτό ως συνδιαχειρίστρια. Μου έδωσε έτσι, χωρίς τον παραμικρό φόβο παρότι δε με γνωρίζει σχεδόν καθόλου, το δικαίωμα να σουλατσάρω ελεύθερα στο δικό του «κρατίδιο».

Και τον ευχαριστώ πολύ για την εμπιστοσύνη και βέβαια για την τιμή!

Συμφωνήσαμε λοιπόν με τον Άγγελο, που και που, όποτε τυχαίνει να μου ’ρθει καμιά καλή ιδέα, να γράφω ένα κειμενάκι και να το δημοσιεύω εδώ, πλάι στα δικά του, εμπεριστατωμένα κείμενα.

Νομίζω πως κάτι θα σκεφτώ σχετικό με το θέμα αυτού του ιστολογίου γιατί, μέσα σ’ άλλα που ’χω κάνει, κάποια ώρα σπούδασα και διακόσμηση.

Πλέον δεν ασχολούμαι με το επάγγελμα, η εξοικείωση όμως και η αγάπη μου γι’ αυτή την τέχνη παραμένουν. Οπότε, ίσως να βοηθήσω κάπως εδώ.

Σήμερα όμως το μόνο που θέλω είναι να αφιερώσω στον Άγγελο το τραγουδάκι που ακολουθεί, στο οποίο, ακούγεται κάποιος να λέει αρκετές φορές «χάρηκα για τη γνωριμία», στ' αγγλικά βέβαια. Είναι ένα παλιό, πολύ γνωστό κομμάτι της θρυλικής μπάντας Rolling Stones.

Εεεεε, αν προσέξετε τους στίχους θα δείτε πως το «χάρηκα πολύ» το λέει σε κάποιον ο ίδιος ο διάβολος. Αλλά αυτό το τραγούδι είναι πολύ του γούστου μου. 

Κι ύστερα, ο Άγγελος δεν είναι στενοκέφαλος! Φαντάζομαι, ούτε 'σείς.

Εις το επανιδείν...