Μούχλα : Ένας ενοχλητικός επισκέπτης.

Η μούχλα είναι αναμφισβήτητα ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί πολλά ελληνικά σπίτια ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.

Συνέπειες της μούχλας – ανάμεσα σε άλλες – είναι:

• * η αισθητική απομείωση των επιφανειών που παίρνουν ένα μαυροπράσινο χρώμα.
• * πιθανά προβλήματα υγείας ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ένοικοι με βεβαρημένο ιστορικό αναπνευστικών προβλημάτων, άσθματος, ανοσοποιητικού κλπ., μωρά και ηλικιωμένοι.
• * η άσχημη μυρωδιά.
• * ή μερική ή ολική καταστροφή ρούχων, επίπλων, χαλιών και άλλων αντικειμένων με οργανική σύνθεση.

Τι είναι η μούχλα;
 

Η μούχλα είναι… μικροσκοπικοί μύκητες που υπάρχουν μέσα και έξω από τα σπίτια.
Αναπαράγεται με σπόρια και χρειάζεται τροφή από εξωτερικές πηγές, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη.
Γίνεται ορατή όταν αναπτύσσεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις.

Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτών των μεγάλων συγκεντρώσεων είναι:
- η ύπαρξη υγρασίας
- η ύπαρξη οργανικής τροφής
- το κατάλληλο περιβάλλον (σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, έλλειψη φωτισμού και αερισμού)
Παράγοντες που συντηρούν και επιτείνουν το πρόβλημα της μούχλας στα σπίτια:
1) Η ύπαρξη οργανικής ύλης που της παρέχει τροφή: ρητίνες των χρωμάτων, φυσικές ίνες, χαρτί, ξύλο κλπ.
2) Βρωμιά, σκόνη, ίχνη από λίπη κλπ.
3) Σχετικά υψηλές θερμοκρασίες: ≥ 24 – 25ο C.
4) Η υγρασία. Μπορεί να προέρχεται από πολλές πηγές και μάλιστα μη προφανείς.
Τα αίτια της υγρασίας πρέπει να εντοπίζονται και να αναλαμβάνεται άμεση δράση για τον έλεγχο, περιορισμό ή και εξάλειψή της.
Γενικά μια εσωτερική σχετική υγρασία της τάξεως του 70% ευνοεί ιδιαίτερα την ανάπτυξη της μούχλας.
Η μούχλα στα σπίτια εντοπίζεται κυρίως:
1) Πάνω σε κρύα, αμόνωτα δομικά στοιχεία του εξωτερικού περιβλήματος.
(δοκάρια τοιχεία, κολόνες κλπ. Είναι οι γνωστές θερμογέφυρες).
2) Σε δωμάτια με μεγάλη σχετική υγρασία ιδιαίτερα όταν στερούνται μηχανικού εξαερισμού
(μπάνια κουζίνες, πλυσταριά κλπ

3) Σε υπόγειους χώρους.
Η μούχλα χρειάζεται μεν οξυγόνο αλλά όχι και φως, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη και συνεπώς δεν κάνει φωτοσύνθεση.
Τα υγρά υπόγεια αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη κι εξάπλωση της μούχλας.
4) Μέσα σε ντουλάπες που είναι σε επαφή με το εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.
5) Πίσω από έπιπλα που βρίσκονται κοντά στο εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.

Προληπτικά και θεραπευτικά μέτρα κατά της μούχλας

Οι μεγαλύτεροι εχθροί της μούχλας είναι η καθαριότητα (συμπεριλαμβάνει και τον καλό αερισμό) και η έλλειψη υγρασίας.
Σαφώς και δεν μπορούμε να βγάλουμε την οργανική ύλη – που αποτελεί τροφή για τη μούχλα – έξω από τα σπίτια.
Τα προληπτικά και τα θεραπευτικά μέτρα πολλές φορές αλληλοεπικαλύπτονται γι’ αυτό θα παρατεθούν χωρίς διαχωρισμό:

1) Αποτροπή συμπυκνώσεων
* Όλοι οι σωλήνες κρύου νερού πρέπει να θερμομονώνονται με τα κατάλληλα υλικά.
* Οι θερμογέφυρες πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν.
Εάν υπάρχουν, πρέπει:
- Να θερμομονώνονται εκ των υστέρων
- Να βάφονται με ειδικές αντισυμπυκνωτικές βαφές (τύπου Dip Αnticondensation).
* ή τουλάχιστον να βάφονται με αντιμηκυτικά χρώματα τύπου Biosheen (θα υπάρχει συμπύκνωση αλλά όχι μούχλα).

2) Άμεσος εντοπισμός και επιδιόρθωση βλαβών στα υδραυλικά δίκτυα.
Οι βλάβες αυτές είναι υπεύθυνες για πολλές και κυρίως μεγάλου βεληνεκούς ζημίες από τη μούχλα.

3) Τακτικός αερισμός
Ο αερισμός διαλύει και απομακρύνει τα μεγάλα φορτία υδρατμών.
Πρέπει να υπάρχει κυκλοφορία του αέρα σε όλα τα ύποπτα για ανάπτυξη μούχλας σημεία όπως π.χ. πίσω από τα έπιπλα.
Το μόνιμο άνοιγμα ενός κουφώματος έστω και κατά 0,5cm βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση.
Μπορεί ο εξωτερικός χειμωνιάτικος αέρας να έχει υψηλή σχετική υγρασία, αλλά οι απόλυτές του τιμές είναι χαμηλές.
Όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι, η σχετική του υγρασία πέφτει πολύ συμπαρασύροντας προς τα κάτω τη συνολική εσωτερική σχετική υγρασία.

4) Μείωση και εξορθολογισμός της παραγωγής υδρατμών
Οι υδρατμοί παράγονται κυρίως από τις εξής ανθρώπινες δραστηριότητες:
α') Μπάνια και κυρίως ντουζ.
β') Μαγείρεμα.
γ') Πότισμα εσωτερικών φυτών (περιορίστε τα).
δ') Στέγνωμα ρούχων κλπ. (κόψτε αυτή τη συνήθεια).
Τα μπάνια και οι κουζίνες πρέπει να έχουν μηχανικό εξαερισμό.
Δεν πρέπει να γίνεται άσκοπη χρήση υγραντήρων.

5) Εντοπισμός εισροής νερού σε δώματα, τοίχους και υπόγεια και άμεση αντιμετώπισή της
Το νερό μπορεί να μπαίνει σε υγρή αλλά και σε αέρια μορφή (υδρατμοί) π.χ. μέσω διάχυσης, μεταφοράς αέριων μαζών από τρύπες και ανοίγματα κλπ. Οδηγίες για τη σωστή στεγανοποίηση θα βρείτε σε άλλες αναρτήσεις αυτού του blog.
Ομοίως θα βρείτε αναρτήσεις σχετικές με τους μηχανισμούς μετακίνησης των υδρατμών.

6) Καθαρισμός επιφανειών – Απόρριψη προσβεβλημένων αντικειμένων
Κάθε επιφάνεια χρειάζεται κατάλληλα καθαριστικά μέτρα και υλικά.
Έως ότου αυτά αποτελέσουν θέμα μελλοντικής ανάρτησης να μας συμβουλεύεστε.
Τα συνηθέστερα καθαριστικά μέσα είναι:
α') Εξειδικευμένα μυκητοκτόνα όπως π.χ. το Antimousse.
Είναι προτιμότερα γιατί είναι εύκολα στη χρήση και δεν αφήνουν υπολείμματα.
Για δουλειές μικρού βεληνεκούς είναι η δέουσα λύση.
β') Χλωρίνη (υποχλωριώδες νάτριο 5%). Αραιώστε τη με νερό: ένα ποτήρι σε 3-4 κιλά νερό.
Τα υπολείμματά της πρέπει να απομακρύνονται.
Κοινά απορρυπαντικά (χωρίς όμως αμμωνία) ή φωσφορικό νάτριο (Νa3PO4) μπορούν να προστεθούν στο μίγμα ανάλογα με την τελική του χρήση.
Αντικείμενα που δεν επιδέχονται στεγνώματος και καθαρισμού πρέπει να απορρίπτονται, γιατί αποτελούν εστία περαιτέρω μόλυνσης.