Χρωστικές και προέλευση.

Είδη χρωστικών ουσιών:

• Λευκές χρωστικές

• Ανθρακικό ασβέστιο CaCO₃ (ασβέστης, κιμωλία): Η προέλευσή του μπορεί να είναι είτε φυσική είτε τεχνητή και χρησιμοποιείται ως πλαστικοποιητική ύλη (κάνει το χρώμα παχύ).
• Βασικός ανθρακικός μόλυβδος 2PbCO₃Pb(OH)₂ (λευκό του μολύβδου, στουπέτσι): είναι πολύ σταθερή χρωστική στις εξωτερικές επιδράσεις. Προσβάλλεται από το υδρόθειο (H₂S) και είναι δηλητηριώδες. Κατά τη χρήση πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις γι’ αυτό χρησιμοποιείται σπάνια.
• Οξείδιο του ψευδαργύρου ZnO (λευκό του ψευδαργύρου, τσίγκος): έχει τεχνητή προέλευση και χρησιμοποιείται κυρίως σε εσωτερικές επιχρώσεις.
• Λιθοπόνιο (βαρύς τσίγκος) (μίγμα με τη συνήθη σύνθεση 60% BaSO₄, 30% ZnSO₄, 2% ZnO και 2% BaCO₃): παρουσιάζει μεγάλη καλυπτική ικανότητα και αυξάνει την ταχύτητα στεγνώματος. Χρησιμοποιείται στα χρώματα και τα βερνίκια.
• Διοξείδιο του τιτανίου TiO₂ (λευκό του τιτανίου): διαθέτει μεγάλη καλυπτική ικανότητα

• Ερυθρές χρωστικές

• Επιτετροξείδιο του μολύβδου Pb₃O₄(μίνιο): Το μίνιο σε σκόνη είναι δηλητηριώδες, μετά την ανάμειξη με λινέλαιο, χάνει την τοξικότητα (σαπωνοποιείται). Προσβάλλεται από το H₂S και μαυρίζει. Με τη βοήθειά του παρασκευάζονται αντισκωριακά χρώματα.
• Άλατα του υδραργύρου (κινάβαρι και βερμιγιόν): χρησιμοποιούνται για διακοσμήσεις και κοστίζουν πολύ

• Βαθύ ερυθρό (κινάβαρι)
• Ανοικτό ερυθρό (βερμιγιόν)

• Μίνιο του σιδήρου: Αποτελεί φυσική χρωστική και παρασκευάζεται από τα οξείδια του αιματίτη και του λειμωνίτη.
• Ερυθρές ώχρες: Παρασκευάζονται από διάφορα ορυκτά.

• Κίτρινες χρωστικές

• Κίτρινο του χρωμίου: Παρασκευάζεται από άλατα του χρωμίου και ενός μετάλλου (π.χ. σίδηρος, μόλυβδος, ψευδάργυρος, κ.λ.π.). Ανάλογα προς το μέταλλο ποικίλλει ο τόνος του χρωματισμού από ανοικτό κίτρινο έως πορτοκαλί.
• Κίτρινες ώχρες: Ανήκουν στις φυσικές χρωστικές και παρασκευάζονται από άργιλο και οξείδια του σιδήρου. Έχουν σταθερό χρωματισμό.

• Κυανές χρωστικές

• Άλατα του χαλκού και του κοβαλτίου:
• Κυανό του Βερολίνου: Παρασκευάζεται από σιδηροκυανικούχο σίδηρο.

• Πράσινες χρωστικές

• Άλατα του χαλκού (πράσινο του Schweinfurt): Τα άλατά του είναι ισχυρά δηλητήρια. Χρησιμοποιούνται στα χρώματα υποθαλασσίων κατασκευών, γιατί δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροοργανισμών.
• Άλατα του χρωμίου:

• Φαιές χρωστικές

• Αργιλικές γαίες (π.χ. χώμα της Σιένα, φαιά ώχρα κ.λ.π.):

• Μαύρες χρωστικές

• Αιθάλη (φούμο, καπνιά): Ανάλογα με την προέλευση διακρίνεται σε αιθάλη ρητίνης, πίσσας και ασετυλίνης.
• Γραφίτης: Χρησιμοποιείται στην παρασκευή αντισκωριακών χρωμάτων.
• Πίσσα: Χρησιμοποιείται στην παρασκευή χρωμάτων και βερνικιών.