- Λευκές χρωστικές
- Ανθρακικό ασβέστιο CaCO3 (ασβέστης, κιμωλία): Η προέλευσή του μπορεί να είναι είτε φυσική είτε τεχνητή και χρησιμοποιείται ως πλαστικοποιητική ύλη (κάνει το χρώμα παχύ).
- Βασικός ανθρακικός μόλυβδος 2PbCO3Pb(OH)2 (λευκό του μολύβδου, στουπέτσι): είναι πολύ σταθερή χρωστική στις εξωτερικές επιδράσεις. Προσβάλλεται από το υδρόθειο (H2S) και είναι δηλητηριώδες. Κατά τη χρήση πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις γι’ αυτό χρησιμοποιείται σπάνια.
- Οξείδιο του ψευδαργύρου ZnO (λευκό του ψευδαργύρου, τσίγκος): έχει τεχνητή προέλευση και χρησιμοποιείται κυρίως σε εσωτερικές επιχρώσεις.
- Λιθοπόνιο (βαρύς τσίγκος) (μίγμα με τη συνήθη σύνθεση 60% BaSO4, 30% ZnSO4, 2% ZnO και 2% BaCO3): παρουσιάζει μεγάλη καλυπτική ικανότητα και αυξάνει την ταχύτητα στεγνώματος. Χρησιμοποιείται στα χρώματα και τα βερνίκια.
- Διοξείδιο του τιτανίου TiO2 (λευκό του τιτανίου): διαθέτει μεγάλη καλυπτική ικανότητα
- Ερυθρές χρωστικές
- Επιτετροξείδιο του μολύβδου Pb3O4(μίνιο): Το μίνιο σε σκόνη είναι δηλητηριώδες, μετά την ανάμειξη με λινέλαιο, χάνει την τοξικότητα (σαπωνοποιείται). Προσβάλλεται από το H2S και μαυρίζει. Με τη βοήθειά του παρασκευάζονται αντισκωριακά χρώματα.
- Άλατα του υδραργύρου (κινάβαρι και βερμιγιόν): χρησιμοποιούνται για διακοσμήσεις και κοστίζουν πολύ
- Βαθύ ερυθρό (κινάβαρι)
- Ανοικτό ερυθρό (βερμιγιόν)
- Μίνιο του σιδήρου: Αποτελεί φυσική χρωστική και παρασκευάζεται από τα οξείδια του αιματίτη και του λειμωνίτη.
- Ερυθρές ώχρες: Παρασκευάζονται από διάφορα ορυκτά.
- Κίτρινες χρωστικές
- Κίτρινο του χρωμίου: Παρασκευάζεται από άλατα του χρωμίου και ενός μετάλλου (π.χ. σίδηρος, μόλυβδος, ψευδάργυρος, κ.λ.π.). Ανάλογα προς το μέταλλο ποικίλλει ο τόνος του χρωματισμού από ανοικτό κίτρινο έως πορτοκαλί.
- Κίτρινες ώχρες: Ανήκουν στις φυσικές χρωστικές και παρασκευάζονται από άργιλο και οξείδια του σιδήρου. Έχουν σταθερό χρωματισμό.
- Κυανές χρωστικές
- Άλατα του χαλκού και του κοβαλτίου:
- Κυανό του Βερολίνου: Παρασκευάζεται από σιδηροκυανικούχο σίδηρο.
- Πράσινες χρωστικές
- Άλατα του χαλκού (πράσινο του Schweinfurt): Τα άλατά του είναι ισχυρά δηλητήρια. Χρησιμοποιούνται στα χρώματα υποθαλασσίων κατασκευών, γιατί δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροοργανισμών.
- Άλατα του χρωμίου:
- Φαιές χρωστικές
- Αργιλικές γαίες (π.χ. χώμα της Σιένα, φαιά ώχρα κ.λ.π.):
- Μαύρες χρωστικές
- Αιθάλη (φούμο, καπνιά): Ανάλογα με την προέλευση διακρίνεται σε αιθάλη ρητίνης, πίσσας και ασετυλίνης.
- Γραφίτης: Χρησιμοποιείται στην παρασκευή αντισκωριακών χρωμάτων.
- Πίσσα: Χρησιμοποιείται στην παρασκευή χρωμάτων και βερνικιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου