Η ιδέα των συνόρων, φανταστικών, φυσικών ή νοητών, κυριαρχεί στην έκθεση «Μέσα/Πέρα από τα σύνορα» με σημαντικά έργα τέχνης από τη συλλογή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που εγκαινιάστηκε χθες στο Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας (Βασ.
Το έργο του Pierre Bismuth (Μαρκαδόρος σε πλεξιγκλάς πάνω σε c-print) απεικονίζει ένα κινηματογραφικό στιγμιότυπο της Μάρλεν Ντίτριχ από την ταινία «Ασμα ασμάτων»§Το έργο «αρθρωτή στήλη», ένα γιγαντιαίο μπρούτζινο γλυπτό του Tony CraggΣοφίας 22).
Ιστορικές προσωπικότητες της σύγχρονης τέχνης, όπως ο δικός μας Γιάννης Κουνέλλης, ο Βρετανός γλύπτης Τόνι Κραγκ και η Γαλλοαμερικανίδα Λουίς Μπουρζουά συνυπάρχουν μέσω της τέχνης τους με νεότερους εικαστικούς, όπως τον Βούλγαρο Πραβντόλιουμπ Ιβάνοφ, τον Γερμανό φωτογράφο Ελγκερ Εσερ και τον διάσημο Φλαμανδό Γιαν Φαμπρ.
Πρώτη φορά
Είναι η πρώτη φορά που η συλλογή της τράπεζας αυτής ταξιδεύει εκτός Λουξεμβούργου. Η πρωτοβουλία για την παρουσίαση των 40 έργων της συλλογής στην Αθήνα ανήκε στον αείμνηστο διευθυντή του Βυζαντινού Μουσείου, Δημήτρη Κωνστάντιο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2010.
Η συλλογή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αριθμεί 550 έργα τέχνης -από φωτογραφίες και έργα ζωγραφικής μέχρι γλυπτά και εγκαταστάσεις. Οι αγορές των έργων τέχνης υπακούουν σε αυστηρά κριτήρια: πρέπει να έχουν φιλοτεχνηθεί μετά το 1958, ο καλλιτέχνης να βρίσκεται εν ζωή τη στιγμή της αγοράς και να κατάγεται από κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή από χώρα υποψήφια για προσχώρηση στην Ε.Ε. Οπως αντιλαμβάνεστε, τέτοιου είδους κριτήρια εξυπηρετούν τη λογική αγορών μιας τράπεζας, αλλά αδυνατούν να διαμορφώσουν κάποιου είδους ευρωπαϊκή ή εθνική καλλιτεχνική ταυτότητα. Αρκεί να σκεφτούμε ότι η Λουίς Μπουρζουά γεννήθηκε στη Γαλλία αλλά το έργο της διαμορφώθηκε και αναπτύχθηκε στην Αμερική και ότι ο Ελληνας Γιάννης Κουνέλλης θεωρείται κορυφαία μορφή του ιταλικού κινήματος της Αρτε Πόβερα.
Η έκθεση επιχειρεί πάντως να διερευνήσει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής τέχνης τα τελευταία 50 χρόνια. Εχει οργανωθεί σε τέσσερις ενότητες με κυρίαρχη σε όλες την ιδέα των συνόρων. Στην είσοδό της υποδέχεται τους επισκέπτες το έργο του Βούλγαρου καλλιτέχνη Πραβντόλιουπ Ιβάνοφ «Border my Memory», ένας «τεθλασμένος» σωλήνας από λευκό νέον που αναπαριστά αφαιρετικά τον ρουν του Δούναβη στα σύνορα Βουλγαρίας και Ρουμανίας, καλώντας τους θεατές να αναστοχαστούν την έννοια του συνόρου.
Το ίδιο θέμα επανέρχεται με αφηρημένο τρόπο στα έργα της πρώτης αίθουσας. Ανάμεσά τους βρίσκεται η μονοχρωμία του Σάιμον Κάλερι «Enniogram»: η επιφάνεια του πίνακα παραπέμπει σε πλέγμα όπου η έννοια των συνόρων αναπαριστάται με κατακόρυφες και οριζόντιες γραμμές ελαιοχρώματος και μολυβιού. Ισχυρότερο έργο της ενότητας είναι το άτιτλο έργο του Γιάννη Κουνέλλη, αποτελούμενο από πέντε σιδερένιες επιφάνειες, στιλβωμένες και συνδεδεμένες μεταξύ τους. Επάνω τους είναι βιδωμένη μια μεγάλη οριζόντια μεταλλική δοκός που συγκρατεί κάποια τσόχινα υφάσματα και σακιά. Η συμπλοκή της μεταλλικής δοκού με το τσόχινο ύφασμα ενισχύει την αίσθηση του φυσικού ορίου ή ενός φράχτη.
Ξεχωρίζουν
Στις υπόλοιπες ενότητες ξεχωρίζουν τα έργα του Ανίς Καπούρ, ένας μπλε κοίλος δίσκος από αλουμίνιο που έχει καλυφθεί με μπλε χρωστική σκόνη και δημιουργεί οπτικές ψευδαισθήσεις, το γιγαντιαίο μπρούτζινο γλυπτό απροσδιόριστου σχήματος του Τόνι Κραγκ, η ξυλογραφία «The song of the Blacks and the Blues» της Λουίς Μπουρζουά: τα υβριδικά σχήματα της γλύπτριας παραπέμπουν στην αφροαμερικανική μουσική και σ' έναν φανταστικό αλλόκοτο διάλογο ανάμεσα σε μυστηριώδεις φιγούρες.
Στην τελευταία ενότητα της έκθεσης την παράσταση κλέβει η πομπώδης αυτοπροσωπογραφία της Πολωνής καλλιτέχνιδος Ζόφια Κούλικ όπου η κατακερματισμένη φιγούρα της έχει ενσωματωθεί σε μια σύνθεση που μοιάζει με γοτθικό βιτρό.
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=311161
Πηγή άρθρου :
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση! Συγχαρητήρια για το άρτιο blog σας, σε θέματα που ενδιαφέρουν τους ζωγράφους! Με εκτίμηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή