Josephine Wall - Fantasy Artist

Check out this SlideShare Presentation:

Josephine Wall - Fantasy Artist

View more presentations from Nubia *.

Nancy Noel art painting

Check out this SlideShare Presentation:

Nancy Noel art painting

View more presentations from Nubia *.

Tamponize.

Ξύλινες επιφάνειες και συμβουλές

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Σ' ένα βάζο ρίχνουμε όλα τα υγρά υλικά
και τα ανακατεύουμε. Μετά ρίχνουμε 
τον τσίγκο και τέλος το στόκο.
Αν το υλικό είναι σφιχτό του ρίχνουμε
λίγο νέφτι. Αν είναι αραιό προσθέτου
με τσίγκο. Το υλικό διατηρείται όταν του
ρίξουμε από πάνω νερό. Καλό είναι 
όμως να φτιάχνουμε τόσο υλικό όσο
μας είναι απαραίτητο για να δουλέψουμε την ίδια μέρα γιατί την επόμενη δεν
είναι και τόσο κατάλληλο.

ΤΡΟΠΟΣ ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΘΥΡΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΥΛΑΠΟΦΥΛΛΩΝ

Πριν σπατουλαριστούν οι επιφάνειες πρέπει να τριφτούν με γυαλόχαρτο και να
ξεσκονιστούν.
Το σπατουλάρισμα αυτό γίνεται με δύο τρόπους. Ο ένας είναι να βάλουμε τις
πόρτες στον πάγκο και ο άλλος είναι να τις σπατουλάρουμε όρθιες. Αν 
σπατουλάρουμε στον πάγκο θα πρέπει οι σπατουλιές να γίνονται από το
πάνω μέρος μέχρι το κάτω δίχως ματίσεις στη μέση. Αν τις
σπατουλάρουμε όρθιες θα πρέπει οι ματίσεις να γίνονται 50-60 
πόντους από το κάτω μέρος της πόρτας.
Φτιάχνουμε το σέρτικο και σπατουλάρουμε την πρώτη επίστρωση
αφήνοντας λίγο υλικό, όσο τραβάει η πόρτα από μόνη της. Αλείβουμε
άλλες πόρτες και ύστερα από 15-20 λεπτά τις δευτερώνουμε με τον
ίδιο τρόπο. Αν δεν έχουμε καλή επιφάνεια σπατουλάρουμε και τρίτη
επίστρωση. Ένας τεχνίτης φτιάχνει την πόρτα με δύο επιστρώσεις
, αλλά ένας ερασιτέχνης μπορεί να κάνει τρεις και τέσσερις ξυστές
και με διαφορά 20 λεπτών η κάθε μία. Ύστερα από το σπατουλάρισμα
και ενώ θα έχουν περάσει 2-3 ώρες κάνουμε το πάτημα. Δηλαδή με
τη δεξιά σπάτουλα καθαρή και χωρίς υλικό πατάμε ελαφρά όλες τις
επιφάνειες που σπατουλάραμε και με το στοκαδόρο κόβουμε όπου
μας έχουν μείνει χοντράδια στόκου σε πατούρες, πηχάκια κλπ.
Τέλος, με την ξεσκονίστρα ξεσκονίζουμε όλες τις επιφάνειες ώστε
να φύγουν οι περιττοί στόκοι.
Αν κάποιος νομίζει ότι δεν μπορεί να κάνει το πάτημα γιατί του μαδάε
ι το σπατουλάρισμα θα ήταν καλύτερα να ξεσκονίσει απλώς τις
επιφάνειες από τα χοντράδια και να μην πατήσει. Μετά το στέγνωμα
τους θα απαιτηθεί μεγαλύτερος χρόνος για το τρίψιμο.
Με τον ίδιο τρόπο που σπατουλάρουμε τις πόρτες φτιάχνουμε και τα
ντουλαπόφυλα με τη διαφορά ότι τις πατούρες δεν τις σπατουλάρουμε
με το στοκαδόρο αλλά με το δάχτυλο.

ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑ ΚΑΣΩΜΑΤΩΝ

Το σπατουλάρισμα των κασωμάτων δεν διαφέρει από το
σπατουλάρισμα των πόρτων. Συγκεκριμένα, με δεξιά σπάτουλα ή
ατσάλινα σπατουλάρουμε μία επίστρωση τα φαρδιά σημεία της κάσας
(μπόγια) αφήνοντας λίγη ποσότητα σέρτικου τόσο όσο τραβάει η
επιφάνεια (ξυστά).
Αλείβουμε 4-5 κάσσες και σε διάστημα μισής ώρας από την πρώτη
επίστρωση γυρίζουμε και τις δευτερώνουμε με τον ίδιο τρόπο. Αν δεν
έχουν καλή επιφάνεια περνάμε και τρίτο ή τέταρτο σπατουλάρισμα.
Όταν σπατουλαριστούν τα μπόγια με στοκαδόρο ή στενή ατσαλίνα
, αλείβουμε πατούρες, πρεβάζια και γενικά όλες τις μικροεπιφάνειες
αφήνοντας περισσότερο υλικό ώστε να τελειοποιηθούν με δύο 
επιστρώσεις. Στα σημεία που δεν μπαίνει στοκαδόρος ή ατσαλίνα
(όπως εσοχές, καμπύλες κλπ.) περνάμε μια επίστρωση με το
δάχτυλο μας ή με οτιδήποτε που νομίζουμε ότι μπορούμε να 
στρώσουμε το σέρτικο.
Μετά από 2-3 ώρες φτιάχνουμε το πάτημα. Πατάμε δηλαδή με τη
δεξιά σπάτουλα όλα τα μπόγια και με το στοκαδόρο τις μικροεπιφάνειες
αφαιρώντας τους περιττούς στόκους. Αν δεν καταφέρνουμε να
φτιάξουμε το πάτημα γιατί μαδάνε τα σπατουλαρίσματα τότε δεν
πατάμε καθόλου, αλλά με μία ξεσκονίστρα περνάμε όλες τις επιφάνειες
αφαιρώντας από τις γωνίες τους περιττούς στόκους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε πως προσπαθήσαμε να σας
δώσουμε έναν τρόπο σπατουλαρίσματος που, χωρίς να είναι ο τέλειος, 
οπωσδήποτε όμως σας βάζει μέσα στο νόημα του σπατουλαρίσματος
και σας προσφέρει τις βασικές γνώσεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα
. Από κει και πέρα, ανάλογα με την πείρα που αποκτάει ο καθένας,
συμπληρώνει δικούς του τρόπους σπατουλαρίσματος.
Το σημαντικότερο είναι να καλυφθούν οι επιφάνειες των ξύλων όσο
καλύτερα και περισσότερο μπορούμε. Αν υπάρχουν ατέλειες στο
σπατουλάρισμα, στις οδηγίες των εργασιών σας αναφέρουμε πώς διορθώνονται.
ΤΡΙΨΙΜΟ
Για να τρίψουμε τις σπατουλαρισμένες επιφάνειες θα πρέπει να περάσουν
3-10 μέρες ώστε να είναι τελείως στεγνός ο στόκος. Ο χρόνος εξαρτάται
από τις καιρικές συνθήκες. θα πρέπει κατά το τρίψιμο να μη μαδάει.
Το τρίψιμο, σε αυτή την φάση εργασίας είναι σημαντικός παράγοντας
για την ολοκλήρωση του σπατουλαρίσματος. Χρειάζεται υπομονή και 
προσοχή γιατί, όπως αναφέραμε και σε άλλο κεφάλαιο, όσο καλά υλικά
κι αν βάλουμε ή όσο καλά κι αν σπατουλάρουμε, αν δεν προσέξουμε
στο τρίψιμο όλα πάνε χαμένα.
Το τρίψιμο γίνεται με γυαλόχαρτο Νο 2. Αν όμως τα ξύλα είναι πολύ
καιρό σπατουλαρισμένα, χρησιμοποιούμε και Νο 3. Τρίβουμε πρώτα
τις μεγάλες επιφάνειες. Στα σημεία που υπάρχουν σπατουλιές μπορούμε
να τις σβήσουμε με το γυαλόχαρτο, αρκεί να προσέξουμε. Το ίδιο 
κάνουμε και σε όλες τις μικροεπιφάνειες (πατούρες, πρεβάζια, πηχάκια
κτλ.) τρί­βοντας τις πολύ καλά ώστε σε ορισμένα σημεία να φανεί ακόμ
α και το ξύλο. Επίσης εκτός των σπατουλαρισμένων επιφανειών πρέπει
να τριφτούν και τυχόν ατέλειες του ξύλου όπως γωνίες, σκαλίσματα κτλ
. δεδομένου ότι τα επόμενα τριψίματα των εργασιών που θα ακολουθήσουν
δεν μας επιτρέπουν να τρίψουμε γερά αυτά τα σημεία. Επομένως ό,τι
είναι να γίνει θα γίνει τώρα. Εδώ θα τονίσουμε και πάλι να μην κάνετε
οικονομία χρόνου τουλάχιστον σ' αυτό το τρίψιμο. Ίσως θα πρέπει να
θυμόμαστε κάποιες σοφές ελληνικές παροιμίες όπως «όποιος βιάζετα
ι σκοντάφτει» ή «το καλό πράγμα αργεί» κτλ.
Μετά το σπατουλάρισμα και το τρίψιμο των ξύλινων επιφανειών περνάμε
τη βελατούρα με τον ίδιο τρόπο που περνάμε και τη ριπολίνη. Αν έχουμε
να περάσουμε χρωματιστές ριπολίνες, θα πρέπει να χρωματίσουμε στην
ίδια απόχρωση και τη βελατούρα.

Ξύλινες επιφάνειες και συμβουλές

ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑ ΞΥΛΩΝ ΜΕ ΣΕΡΤΙΚΟ ΑΝΤΟΥΙ

Το σπατουλάρισμα των ξύλων είναι από τις δυσκολότερες εργασίες. Χρειάζονται γνώσεις και πείρα. Επειδή το υλικό σπατουλαρίσματος δεν είναι ανθεκτικό στις καιρικές συνθή­κες, βάζουμε όσο το δυνατόν λιγότερο όταν πρόκειται να δουλέψουμε εξωτερικά ξύλα. Αντίθετα, στα εσωτερικά ξύλα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Εκεί μπορούμε να αφήσουμε όση ποσότητα θέλουμε.
Ένας μεγάλος παράγοντας στην επιτυχία του σπατουλα­ρίσματος είναι τα εργαλεία, θα πρέπει η δεξιά σπάτουλα, καθώς και η ατσάλινη ή όποια άλλη σπάτουλα χρησιμοποιή­σουμε να έχουν καλοφτιαγμένο αιθέρα χωρίς το παραμικρό ελάττωμα ή χτύπημα ή αυλάκι στην κόψη τους.

ΥΛΙΚΑ

ΣΤΟΚΟΣ ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΊΣΜΑΤΟΣ ΞΥΛΩΝ ΣΕΡΤΙΚΟ ΑΝΤΟΥΙ

Οι αναλογίες του σέρτικου αλλάζουν, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Όταν, δηλαδή, ο καιρός είναι υγρός φτιάχνουμε το υλικό του χειμώνα και όταν είναι θερμός φτιά­χνουμε του καλοκαιριού
ΥΛΙΚΑ ΧΕΙΜΩΝΑ

Λινέλαιο..................…......60 γραμ
Στεγνωτικό ................…. 10 γραμ.
Νερό ..........................…. 10 γραμ.
Τσίγκος σκόνη .......…..... 500 γραμ.
Στόκος  .....................… 300 γραμ.
Νέφτι……………………..........120 γραμ
ΥΛΙΚΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Λινέλαιο..................…......80 γραμ
Στεγνωτικό ................…. 10 γραμ.
Νερό ..........................…. 10 γραμ.
Τσίγκος σκόνη .......…..... 500 γραμ.
Στόκος  .....................… 300 γραμ.
Νέφτι……………………...........100 γραμ

Φρεσκάρισμα τοίχων με Πλαστικό

ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΙΧΩΝ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ Πριν σας πούμε πώς φρεσκάρονται τα πλαστικά, θα εξηγήσουμε με ποιον τρόπο διαπιστώνουμε αν οι τοίχοι είναι περασμένοι με πλαστικό ή υδρόχρωμα. Βρέχουμε το δάχτυλο μας και τρίβουμε τον τοίχο. Τότε: α. Αν βγει πάνω στο δάχτυλο μας ελάχιστο χρώμα, σημαίνει ότι ο τοίχος ήταν περασμένος με ασβέστη. β. Αν βγει πολύ χρώμα και λασπώνει, ο τοίχος ήταν περασμένος με κόλλα. γ. Αν δεν βγει καθόλου χρώμα, τότε ο τοίχος ήταν περασμένος με πλαστικό. Επίσης εάν ξύσουμε με ένα αιχμηρό αντικείμενο την επιφάνεια ενός τοίχου βαμμένου με πλαστικό, ο τοίχος δεν μαδάει. Αντίθετα τα υδροχρώματα όταν ξύνονται μαδάνε. Αν θέλουμε να φρεσκάρουμε έναν τοίχο που είναι ήδη βαμμένος  με πλαστικό και διατηρείται σε καλή κατάσταση, δεν χρειάζεται καμία προεργασία. Σε περίπτωση που υπάρχουν περιοχές που  έχει φύγει το πλαστικό ή έχουν γίνει κάποια μερεμέτια με ασβεστοκονιάματα, θα πρέπει να προηγηθεί αστάρωμα σε αναλογία: 50% αστάρι μετάλλων, 50% λινέλαιο. Επιφάνειες περασμένες με ασβέστη, σε οποιαδήποτε μορφή , χρειάζεται απαραίτητα να ασταρωθούν γιατί αλλιώς. δεν καλύπτονται, όσα χέρια πλαστικό κι αν περαστούν. Γι’ αυτό προσέχουμε ιδιαίτερα και τις σταγόνες που ενδέχεται να  έχουν πέσει κατά το θάψιμο της οροφής με ασβεστόχρωμα. Αφού τελειώσουμε όλες τις προεργασίες, εκεί που χρειάζονται, φτιάχνουμε πλαστικόστοκο (6λ. «Υλικά») και κάνουμε όλα τα ψιλοστοκαρίσματα. Όταν στεγνώσουν τα βάφουμε τοπικά και περνάμε το πρώτο χέρι. Αν δεν έχουν καλυφθεί ικανοποιητικά οι επιφάνειες περνάμε και δεύτερο χέρι με τον τρόπο που  αναφέρουμε στο κεφάλαιο «Τρόπος Βαφής Τοίχων Με Πλαστικό». Αν υπάρχουν σωλήνες και σώματα καλοριφέρ μπορούν να  βαφτούν με πλαστικό, εφ' όσον βέβαια προηγηθούν και εδώ οι κατάλληλες προεργασίες (βλ. Σωλήνες και Σώματα Καλοριφέρ). ΤΡΟΠΟΣ ΒΑΦΗΣ ΤΟΙΧΩΝ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ Αφού οι επιφάνειες των τοίχων έχουν υποστεί τις απαραίτητες προεργασίες, εντωμεταξύ έχουμε ετοιμάσει το χρώμα. Πιάνουμε μία πλευρά του δωματίου και με πινέλο Νο 21/2-3 περνάμε  προσεκτικά γωνίες, πρε6άζια, σοβατεπί και όποια άλλη  μικρή επιφάνεια υπάρχει (κόψιμο). Ύστερα ολοκληρώνουμε το βάψιμο της πλευράς με τον κύλινδρο. Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε μία-μία τις πλευρές ως την ολοκλήρωση του χώρου. Όπως θα προσέξατε, το δωμάτιο βάφεται μία-μία πλευρά για να προλαβαίνουμε τις ενώσεις του πινέλου με τον κύλινδρο πριν στεγνώσουν και δημιουργηθούν ματίσεις. Όταν στεγνώσει το πρώτο χέρι φτιάχνουμε πλαστικόστοκο (6λ. «Υλικά") και ψιλοστοκάρουμε όλα τα μερεμέτια που έχουν απομείνει από το πρώτο στοκάρισμα. Όταν στεγνώσουν και τα ψιλοστοκαρίσματα τα βάφουμε τοπικά με ένα πινέλο και περνάμε το δεύτερο και τελευταίο χέρι με τον ίδιο τρόπο που περάσαμε και το πρώτο. Αν υπάρχουν σωλήνες και σώματα καλοριφέρ μπορούμε να τα περάσουμε με πλαστικό εφ' όσον έχουν προηγηθεί οι κατάλληλες  προεργασίες, Πριν ξεκινήσετε τις εργασίες, διαβάστε τις παρακάτω παρατηρήσεις. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Όταν βάφετε εξωτερικές επιφάνειες το καλοκαίρι, θα πρέπει  να μην πέφτει ο ήλιος επάνω τους, γιατί μέχρι να στεγνώσει το  χρώμα βράζει, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φυσαλίδες, να γίνεται πορώδες και τελικά η επιφάνεια να χάνει τις  στεγανοποιητικές και μονωτικές της ιδιότητες. 2. Ποτέ δεν ανακατεύονται πλαστικά χρώματα με ελαιώδη γιατί χαλάνε. 3. Τα πλαστικά όλων των εργοστασίων ανακατεύονται μεταξύ τους. 4. Καλό θα είναι, τα υλικά που χρησιμοποιούνται να είναι της ίδιας εταιρείας γιατί δένουν καλύτερα μεταξύ τους. 5. Τα πλαστικά δεν πρέπει να αποθηκεύονται σε ανοιχτούς χώρους γιατί το κρύο και η ζέστη χαλάνε την ποιότητα τους. 6. Τα πλαστικά αραιώνονται μόνο με καθαρό νερό της βρύσης και ποτέ με ακάθαρτο γιατί θα χαλάσει το μείγμα. 7. Τα βασικά χρώματα πρέπει προηγουμένως να τα αραιώνουμε με νερό και μετά να ρίχνουμε στην όλη ποσότητα του πλαστικού . Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να σβολιάσουν και να μη διαλύονται μέσα στο πλαστικό. 8. Όταν ανοίγουμε τα κουτιά του πλαστικού και κυρίως των βασικών χρωμάτων χρειάζεται προσοχή γιατί ενδέχεται να έχουν δημιουργηθεί αέρια και να εκτοξευτεί το καπάκι. 9. Αραιώνεται τόσο χρώμα όσο θέλετε για να δουλέψετε. 10. Πριν αρχίσετε το θάψιμο στρώστε τα δωμάτια με εφημερίδες ή νάιλον. 11. Αν λερώσουμε κάπου την ώρα που βάφουμε, όσο είναι φρέσκο  καθαρίζει με νερό. Αν όμως έχει στεγνώσει, καθαρίζει με οινόπνευμα. 12. Ποτέ δεν περνάμε δεύτερο χέρι αν δεν έχει στεγνώσει το πρώτο. 13. Όταν τελειώσουμε τις εργασίες, πλένουμε τα εργαλεία καλά με άφθονο νερό. 14. Αν περισσέψει πλαστικό, ρίχνουμε στο κουτί νερό τόσο ώστε να καλυφθεί η επιφάνεια του. Το σφραγίζουμε και το αναποδογυρίζουμε μία φορά για να μην πετσιάσει. 15. Στο τέλος της εργασίας πρέπει να κρατήσουμε λίγο μείγμα από το χρώμα και να το σφραγίσουμε καλά. Ίσως μας χρειαστεί  αργότερα, αν δημιουργηθούν μερεμέτια. 16. Για να στεγνώσει τελείως το πλαστικό και να μπορούμε να το πλύνουμε είναι απαραίτητο να περάσουν τουλάχιστον δέκα μέρες. 17. Δεν γίνονται χρωματισμοί σε καινούριες επιφάνειες, σε αμμοκονιάσεις και τσιμεντένιες επιφάνειες πριν την παρέλευση  ενός τουλάχιστον μήνα διότι αποβάλλονται αλκαλικά άλατα τα οποία αντιδρούν δυσμενώς πάνω στα πλαστικά, ακρυλικά και ρελιέφ

Ξύλινες επιφάνειες και συμβουλές

ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Τρίβουμε τις επιφάνειες με γυαλόχαρτο Νο 3 και αφαιρούμε όλα τα ξένα σώματα που τυχόν υπάρχουν καθώς και τις αγριάδες των ξύλων.Ξεσκονίζου με και ασταρώνουμε  τα ξύλα με πινέλο  προσέχοντας να μη μείνουν σημεία απέραστα. Η  εργασία αυτή χρειάζεται  μια μέρα για να στεγνώσει . Μετά την εργασία, τα πινέλα μπαίνουν στο νερό.

ΞΕΡΟΖΙΑΡΙΣΜΑ Το ξεροζιάρισμα είναι μία υποχρεωτική εργασία. Ορισμέ­νοι δεν την θεωρούν σημαντική και δεν την κάνουν. Εμείς επιμένουμε και τονίζουμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνει. Ο λόγος είναι ότι όλοι οι ρόζοι κρατάνε ρετσίνι και αν δεν απομονωθούν  υπάρχει ο κίνδυνος να διαπεράσει η ρετσίνι τους στόκους και τα χρώματα και να παρουσιαστούν κιτρινίλες. Απαραίτητα εργαλεία για το ξερόζιασμα είναι: Σκαρπέλο, κόπανος και καμινέτο. θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι είναι σκόπιμο να μην χρησιμοποιήσουμε σφυρί γιατί θα κάνουμε μεγάλα ξεφλουδίσματα στο ξύλο και ο στόκος που θα βάλουμε θα σκάσει σύντομα. Ένα άλλο ευαίσθητο σημείο είναι οι γωνίες των ξύλων που υπάρχει ρόζος. Εδώ χρειάζεται μεγάλη προσοχή  κατά την αφαίρεση του ρόζου για να μη χαλάσουμε τη γωνία. Σε απόσταση 2-3 χιλιοστών από τη γωνία δεν αφαιρούμε ρόζο, γιατί αφ' ενός μεν είναι δύσκολο να φτιαχτεί με στόκο αφ' ετέρου δε αν πάρει πολύ στόκο,  μοιραία θα σκάσει. ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Με το σκαρπέλο αφαιρούμε από το ρόζο μία μεμβράνη  πάχους 1-2 χιλιοστών του μέτρου και ύστερα τον καίμε λίγο με το καμινέτο. Με αυτό το κάψιμο απομακρύνουμε τη ρετσίνι. Κατόπιν με ένα μικρό πινελάκι της ρίγας περνάμε όλα τα σημεία που ξεροζιάσαμε με γομαλάκα. Με τη γομαλάκα επιτυγχάνουμε να δημιουργηθεί μια  προστατευτική μεμβράνη που εμποδίζει τη ρετσίνι  (που ενδεχομένως δεν κάηκε όλη με το καμινέτο) να βγει προς τα έξω. 3. ΧΟΝΔΡΟΣΤΟΚΑΡΙΣΜΑ Με το χονδρόστοκο στοκάρουμε τις τρύπες που υπάρχουν από τα καρφιά, τα ξεροζιασμένα σημεία, τις τυχόν  σπασμένες γωνίες, τους αρμούς που σχηματίζονται από τις ενώσεις των ξύλων και γενικά όλα τα μεγάλα στοκαρίσματα. Ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε τρύπες, ξεροζιαρίσματα αρμούς κλπ. αστοκάριστα με χονδρόστοκο γιατί το επόμενο υλικό (αντουί, σέρτικο) που θα ακολουθήσει δεν έχει την απαιτούμενη αντοχή και θα σκάσουν τα αδύνατα σημεία. ΥΛΙΚΑ ΧΟΝΔΡΟΣΤΟΚΟΣ Λινέλαιο..................…....150 γραμ Στεγνωτικό ................…. 10 γραμ. Νερό ..........................…. 10 γραμ. Τσίγκος σκόνη .......…..... 100 γραμ. Στόκος  .....................… 700 γραμ. Νέφτι……………………..........…30 γραμ ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Σε μια επίπεδη επιφάνεια ανακατεύουμε το στόκο με τον τσίγκο, ανοίγουμε μια τρύπα όπως φτιάχνουμε τη λάσπη και ρίχνουμε όλα τα υγρά υλικά. Με τη βοήθεια ενός στοκαδόρου αρχίζουμε ν' ανακατεύουμε μέχρι να σφίξουν τα υλικά. Τότε αρχίζουμε να τα ζυμώνουμε ώσπου να μην κολλάει πια το μείγμα στο χέρι μας (όπως ο στόκος τζαμιών). Αν ο χονδρόστοκος γίνει πολύ σφιχτός, του ρίχνουμε λίγο λινέλαιο. Αν είναι αραιός τον σφίγγουμε με στόκο σκόνη.  Ο χονδρόστοκος διατηρείται στο νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα. ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Το χονδροστοκάρισμα γίνεται με μαλακό στοκαδόρο γαλλικού τύπου. Στεγνώνει σε 10-15 μέρες. Για να διαπιστώσουμε αν  στέγνωσε τον πιέζουμε ελαφρά με το νύχι. Αν δεν χαράζει  είναι στεγνός. Ποτέ δεν συνεχίζουμε τις εργασίες αν δεν έχει στεγνώσει.

Σπατουλαριστοί τοίχοι

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το σπατουλάρισμα είναι ότι πιο καλό μπορούμε να κάνουμε στο χρωματισμό των εσωτερικών τοίχων, για να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα τόσο από πλευράς εμφάνισης όσο και αντοχής. Είναι μια τεχνική που έχει υιοθετηθεί από τους τεχνίτες εδώ και πολλά χρόνια. Παλαιότερα, στις τοιχογραφίες με αυγό.Αργότερα, το υλικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν το λαδερό και το σέρτικο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 σημειώθηκε ένας οικοδομικός οργασμός που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ζήτησης.Αυτή την εποχή κάνει την εμφάνιση της, σαν υλικό σπατουλαρισματος και η κόλλα που μέχρι τότε χρησιμοποιούταν σαν υδρόχρωμα, Από την άλλη πλευρά η τεχνολογική πρόοδος και οι νέες μέθοδοι της χημείας δίνουν τη δυνατότητα στις βιομηχανίες να συνθέσουν στόκους χημικούς με μικρό κόστος και μεγάλη ανθεκτικότητα. Έτσι, τα νέα υλικά προσαρμοσμένα πια στις σύγχρονες ανάγκες, δεν άργησαν να κατακτήσουν την αγορά. Εμείς στη συνέχεια θα σας δώσουμε τις συνταγές και τους τρόπους παρασκευής τριών στόκων:
α. Λαδερό και σέρτικο
6. Παρετίνα (βιομηχανοποιημένος στόκος)
γ. Κόλλας λαδερό.   
ΥΛΙΚΑ ΣΤΟΚΟΙ
Ορισμένοι στόκοι υπάρχουν έτοιμοι στα χρωματοπωλεία, οι περισσότεροι όμως φτιάχνονται από τους τεχνίτες.Η επιτυχία της παρασκευής τους εξαρτάται από τις ακρι­βείς αναλογίες των υλικών αλλά και από την καλή ποιότητα τους.Δηλαδή το λινέλαιο θα πρέπει να είναι ωμό άριστης ποιότητας Επίσης το νέφτι πρέπει να είναι καλής ποιότητας καιόχι νεφτίνη ή οποιοσδήποτε διαλύτης. Αν αυτά τα δύο βασικά υλικά δεν είναι άριστα θα έχουμε προβλήματα, όπως σκάσιμο του στόκου, κακή σύνθεση (μέλωμα), επιτάχυνση ή αντίθετα επιβράδυνση στο στέγνωμα και πολλά άλλα προβλήματα.

ΣΤΟΚΟΣ ΤΟΙΧΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗΣ ΛΑΔΕΡΟ

Το λαδερό χρησιμοποιείται μόνο για σπατουλάρισμα στην πρώτη επίστρωση καινούριων ή υδροχρωματισμένων τοίχων.

ΥΛΙΚΑ

Λινέλαιο..........................250   γραμ.

Στεγνωτικό ....................30
Νερό  ............................20
Στόκος (σκόνη) ..............700

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Ρίχνουμε όλα τα υγρά υλικά σε ένα δοχείο, τα ανακατεύ­ουμε και στη συνέχεια ρίχνουμε το στόκο. Το υλικό πρέπει να έχει τόση πυκνότητα όση απαιτείται για να μην πέφτει από την σπάτουλα. Αν γίνει σφιχτό το αραιώνουμε με λινέλαιο, αν είναι αραιό το σφίγγουμε με στόκο σκόνη. Το λαδερό συντηρείται αν σκεπάσουμε την επιφάνεια του με νερό. Τα παραπάνω υλικά μας δίνουν 1 κιλό στόκο που μπορούμε να σπστουλάρουμε 11/2-2 τετρ. μέτρα.

ΣΤΟΚΟΣ ΤΟΙΧΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗΣ ΠΑΡΕΤΙΝΑ (Βιομηχανοποιημένος στόκος)

Η παρετίνα είναι υλικό που αποτελείται από λευκό τσι­μέντο και διάφορες πετροκόλλες. Υπάρχει έτοιμη στην αγορά σε μορφή σκόνης και γίνεται στόκος σπατουλαρίσματος με την βοήθεια νερού.Το υλικό που θα φτιάξουμε πρέπει να δουλευτεί εντός τριών ωρών γιατί χαλάει.
ΣΤΟΚΟΣ ΤΟΙΧΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗΣ ΚΟΛΛΑ-ΛΑΔΕΡΟ
Η κόλλα χρησιμοποιείται μόνο για σπατουλάρισμα στην πρώτη επίστρωση καινούριων ή υδροχρωματισμένων τοίχων. Η κόλλα δεν έχει συγκεκριμένη δοσολογία. Οι αναλογίες ποικίλουν ανάλογα με την ποιότητα που θέλουμε να δώσουμε στο υλικό μας. Παρακάτω σας δίνουμε δύο ποιότητες κόλλας λαδερού. Την απλή και την ενισχυμένη μορφή.

ΑΠΛΟ

κόλλα ............................................. (1/8) 125 γραμ.
νερό  ...................,.......................... 4 κιλά
λινέλαιο .......................................... 500 γραμ.
στεγνωτικό ......................................500 γραμ,

στόκος σε σκόνη ...............................15 κιλά

ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟ

κολλά ..............................................(1/8) 125 γραμ.
νερό ............................................... 4 κιλά
λινέλαιο ...........................................1 κιλό
στεγνωτικό ..................................... 1 κιλό

στόκος σε σκόνη ..............................18 κιλά

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Βάζουμε το νερό σε ένα δοχείο και ρίχνουμε λίγο-λίγο την κόλα ενώ συγχρόνως ανακατεύουμε το μείγμα με ένα ξύλο.Προσοχή: Την κόλλα δεν πρέπει να την αδειάσουμε μονοκόμματα γιατί θα σβολιάσει.Αφού ρίξουμε σιγά-σιγά όλη την κόλλα συνεχίζουμε το ανακάτεμα για άλλα 5 λεπτά της ώρας ώσπου να αφρίσει καλά. Αφήνουμε το μείγμα 15 λεπτά τουλάχιστον για την τελική διάσπαση της κόλλας.Εφ' όσον μας το επιτρέπουν τα χρονικά μας περιθώρια είναι καλό να λιώνουμε την κόλλα από την προηγούμενη μέρα.Ρίχνουμε την κόλλα σε ένα άλλο δοχείο και προσθέτουμε το λινέλαιο και το στεγνωτικό. Τα ανακατεύουμε και προσθέτουμε και το στόκο.
Αν το υλικό μας είναι σφιχτό το αραιώνουμε με μείγμα κόλλας ή με λινέλαιο. Αν είναι αραιό το σφίγγουμε με στόκοσκόνη. Μπορεί να συντηρηθεί αν σκεπάσουμε την επιφάνεια του με νερό. Τα παραπάνω υλικά μας δίνουν μία δόση στόκου με την οποία μπορούμε να σπατουλάρουμε 30-40 τετρ. μέτρα μία επίστρωση.

ΣΤΟΚΟΣ ΤΟΙΧΩΝ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗΣ ΣΕΡΤΙΚΟ

(ΑΝΤΟΥΙ)

Το σέρτικο χρησιμοποιείται για το σπατουλάρισμα τοίχων στη δεύτερη επίστρωση μετά από το λαδερό, την κόλλα και την παρετίνα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη δοσολογία των υλι­κών. Αυτό κανονίζεται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και το τράβηγμα του τοίχου.Εμείς θα σας δώσουμε την κατά μέσο όρο δοσολογία την οποία θα προσαρμόσετε στις ιδιαιτερότητες του τοίχου που πρόκειται να δουλέψετε.Αν π.χ. οι τοίχοι τραβάνε ή μαδάνε προσθέτουμε λινέλαιο και αφαιρούμε το ανάλογο νέφτι. Αντίθετα αν δεν τραβάνε, δηλαδή δεν στεγνώνουν, προσθέτουμε νέφτι και αφαιρούμε το ανάλογο λινέλαιο.

ΥΛΙΚΑ

λινέλαιο  ........................ 90 γραμ.
νέφτι  ............................ 90 γραμ.
στεγνωτικό .................... 10 γραμ.
νερό  ............................. 10 γραμ.
τσίγκος σε σκόνη …......... 500 γραμ.

στόκος ...............…........ 300 γραμ.

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Ρίχνουμε τα υγρά υλικά σε ένα δοχείο. Τα ανακατεύουμε και στη συνέχεια προσθέτουμε τον τσίγκο και όσο στόκο χρειαστεί. Ένας από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας κατά την παρασκευή του υλικού μας είναι το ανακάτεμα του τσίγκου και του στόκου. Προσπαθούμε η ανάμειξη των υλικών μας να γίνεται με όσο το δυνατόν λιγότερο ανακάτεμα.Το τελικό υλικό μας διατηρείται και την επόμενη μέρα, αρκεί να καλύψουμε την επιφάνεια του με νερό. Όταν θέλουμε να ξαναδούλεψουμε, χύνουμε το νερό και το σφίγγουμε με τσίγκο. Καλό είναι όμως να φτιάχνουμε τόσο υλικό όσο χρειαζόμαστε να δουλέψουμε την ίδια μέρα γιατί την επόμενη δεν είναι και τόσο κατάλληλο.Τα παραπάνω υλικά μας δίνουν 1 κιλό στόκο με τον οποίο μπορούμε να σπατουλάρουμε 3-4 τετρ. μέτρα.

ΑΣΤΑΡΙΑ

Τα αστάρια τα χρησιμοποιούμε μετά το πρώτο σπατουλάρισμα (λαδερού, κόλλας ή παρετινας), προετοιμάζοντας τον τοίχο να δεχτεί το δεύτερο (σέρτικο) ή τον απ' ευθείας χρωματισμό με πλαστικό.Τα αστάρια που χρησιμοποιούμε είναι δύο τύπων: α) του λαδιού και 6) του πλαστικού.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΙΧΩΝ

Η προετοιμασία των τοίχων χρειάζεται τις εξής εργασίες:α) Στοκάρισμα των τοίχων από τυχόν τρύπες και ψιλομερεμέτια με γύψο και νερό.Β) Τρίψιμο με πατόχαρτο Νο 60-100. Όσο πιο καλά τριφτούν τόσο περισσότερο θα διευκολυνθούμε στο σπατουλάρισμα.γ) Ξεσκόνισμα όλων των επιφανειών.Μετά από τις παραπάνω εργασίες, οι τοίχοι είναι έτοιμοι να δεχτούν το σπατουλάρισμα της πρώτης επίστρωσης. 

ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑ ΤΟΙΧΩΝ ΜΕ ΛΑΔΕΡΟ ΚΑΙ ΣΕΡΤΙΚΟ

Το σπατουλάρισμα με λαδερό και σέρτικο έχει διάφορους τρόπους εφαρμογής Εμείς θα σας δώσουμε δύο:α) τον κλασικό που είναι: λαδερό - αστάρωμα - σέρτικο και β) το γαλλικό που είναι; λαδερό  σέρτικο.

α) ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΙΧΩΝ (λαδερού — ασταρώματος — σέρτικου)

Αφού έχει προηγηθεί η προετοιμασία των τοίχων και το φτιάξιμο του υλικού, αρχίζουμε το σπατουλάρισμα.
Αν είμαστε δεξιόχειρες και θέλουμε να σπατουλάρουμε κάθετα, αρχίζουμε από δεξιά προς τα αριστερά. Αν σπατουλάρουμε οριζόντια, τότε αρχίζουμε από αριστερά προς τα δεξιά (όπως φαίνεται στο σκίτσο).Ένας ειδικευμένος τεχνίτης μπορεί με ένα χέρι να στρώσει το σπατουλάρισμα του λαδερού. Αν όμως πρόκειται για ερασιτέχνη τότε θα συνιστούσαμε να σπατουλάρει δύο χέρια. Ένα οριζόντια και ένα κάθετα. Δηλαδή σπατουλάρουμε 5-10 τετραγωνικά μέτρα οριζόντια και κατόπιν γυρίζουμε και δευτερώνουμε κάθετα.Μετά από 2-3 ώρες πρέπει να γυρίσουμε στις σπατουλαρισμένες επιφάνειες για να φτιάξουμε το πάτημα. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιώντας τη δεξιά σπάτουλα καθαρισμένη, χωρίς υλικό, την περνάμε απαλά στους σπατουλαρισμένους τοίχους ώστε να στρώσουν οι σπαθιές που έχουν δημιουργηθεί.Αν και κατά το πάτημα μαδάει το υλικό τότε δεν πατάμε αλλά περνάμε τα σπατουλαρίσματα με ένα πανί ώστε να πετύχουμε τον καθαρισμό τους.Αν και πάλι μαδάνε ή χαλάνε, τότε τα αφήνουμε όπως είναι αλλά θα έχουμε μεγαλύτερο κόπο την επόμενη μέρα στο τρίψιμο.Μετά το λαδερό πρέπει να ακολουθήσει το αστάρωμα. Αναλυτικά, μετά από 4-5 μέρες που θα έχει στεγνώσει το σπατουλάρισμα. τρίβουμε τους τοίχους με γυαλόχαρτο Νο 3 προσέχοντας να σβήσουν όλες οι σπαθιές και οι ατέλειες του, ξεσκονίζουμε προσεκτικά και περνάμε το αστάρι λαδιού με πινέλο ή κύλινδρο. Την επόμενη μέρα που θα έχει στεγνώσει το αστάρι, τρίβουμε τους τοίχους απαλά με γυαλόχαρτο Νο 2 και αρχίζουμε το οπατουλάρισμα της δεύτερης επίστρωσης που είναι το σερτικάρισμα,Φτιάχνουμε το σέρτικο και αρχίζουμε να σπατουλάρουμε αντίθετα από το λαδερό, δηλαδή αν το τελευταίο χέρι του λαδερού έχει γίνει κάθετα, τότε το σερτικάρισμα θα γίνει οριζόντια και με τον ίδιο τρόπο που σπατουλάρουμε το λα­δερό. Το σερτικάρισμα θέλει από 1 μέρα μέχρι 2 βδομάδες για να στεγνώσει και ο χρόνος εξαρτάται κυρίως από τις καιρικές συνθήκες.Όταν στεγνώσει το τρίβουμε πολύ καλά με γυαλόχαρτο Νο 2, ολοκληρώνοντας έτσι τη διαδικασία του κλασσικού σπατουλαρίσματος. Από εκεί και πέρα ακολουθεί ο χρωματισμός της αρεσκείας μας, όπως π.χ. πλαστικό, ελαιόχρωμα (σαγρέ) ή ριπολίνη και με τους τρόπους που θα αναπτύξουμε στα αντίστοιχα κατά περίπτωση κεφάλαια.

β. ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΠΑΤΟΥΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΙΧΩΝ (λαδερού-σέρτικου)

Ο γαλλικός τρόπος είναι οικονομικότερος σε εργασία, αλλά δαπανηρότερος σε υλικά. Ως προς την αντοχή είναι εφάμιλλος του κλασικού και ίσως και καλύτερος γιατί δεν αφήνει να μεσολαβήσουν χρονικά περιθώρια ανάμεσα στις δύο επιστρώσεις. Έτσι αποκλείεται η περίπτωση επικαθίσεις σκόνης πάνω στο πρώτο στρώμα και πετυχαίνουμε τέλεια συγκόλληση των δύο στρωμάτων .Για τη σωστή εφαρμογή αυτού του τρόπου χρειάζονται ταυτόχρονα δύο άτομα. Αναλυτικά, αφού έχουν ολοκληρωθεί οι προετοιμασίες των τοίχων (τρίψιμο), φτιάχνουμε σε δύο δοχεία το λαδερό και το σέρτικο.Το ένα άτομο, με το λαδερό σπστουλάρει κάθετα και το άλλο με το σέρτικο οριζόντια. Ο τρόπος είναι πάντα ο ίδιος που σπατουλάρουμε και στο κλασικό. Μετά το σωστό στέγνωμα των τοίχων και το τρίψιμο τους με γυαλόχαρτο Νο 2, χωρίς ν' ασταρώσουμε, μπορούμε να περάσουμε το χρώμα της αρεσκείας μας, όπως π.χ. πλαστικό, ελαιόχρωμα (σαγρέ) ή ριπολίνη, ακολουθώντας τις οδηγίες που δίνουμε αναλυτικά στίς παρακάτω σελίδες.

Εσωτερική βαφή

Εσωτερικά πλαστικά χρώματα Brillux & Ceresit σατινέ ή ματ.

Η επανάσταση στις βαφές εσωτερικών τοίχων ξεκίνησε στην Γερμανία
με μια νέα τεχνολογία δημιουργώντας μια 3η γενιά χρωμάτων.
Η επιθυμητή επίτευξη λείων επιφανειών στα εσωτερικά χρώματα
επιτυγχάνετο έως τώρα (και δυστυχώς συχνά επιτυγχάνεται ακόμη)
με μικρή πρόσμιξη διαλυτών.
Η επίτευξη της καλυπτικότητας είναι βέβαια εύκολη υπόθεση και
συνώνυμη, έως τώρα, της μέτριας σύνθεσης χρωμάτων. Αυξάνεται
όσο περισσότερη είναι η περιεκτικότητα του χρώματος σε γεμιστικά,
αδρανή και λοιπές φθηνές ύλες που μειώνουν όμως και την αντοχή
σε πλύσιμο και τις αντοχές σε απότριψη.
Έτσι προέκυπτε και ίσχυε ότι «τα χρώματα που καλύπτουν δεν
πλένονται, εκείνα που πλένονται ούτε καλύπτουν ούτε δίνουν
λεία επιφάνεια».
Η νέα τεχνολογία τα έχει ανατρέψει όλα αυτά. Έτσι:
α) Ενώ τα νέα χρώματα δίνουν απόλυτα λεία επιφάνεια, χωρίς
διαλύτες και μελλοντικές εκπομπές, (ELF) αντέχουν και σε
πλύσιμο με καταπόνηση τριβής κατά DIN ΕΝ 13 300 κλάση
1 & 2, ακόμη και σε καταπόνηση απολύμανσης κατά DIN 53 168 .
β) Ενώ τα νέα χρώματα αντέχουν στην ανωτέρω καταπόνηση πλύσης
, έχουν ταυτόχρονα και υψηλή καλυπτικότητα και διαπνοή.
Στην κατηγορία αυτήν υπάγονται όλα τα εσωτερικά χρώματα της
Brillux και εκείνο της Ceresit.
Ενδιαφέρον είναι και το εσωτερικό πυριτικό χρώμα Brillux
1806 με το σήμα κατά τον αλλεργιών και του άσθματος.

Τα γερμανικά εσωτερικά χρώματα από την Renovat

υπερβαίνουν τις απαιτήσεις για αντοχές σε απότριψη,

διαπνοή, περιεκτικότητα σε διαλύτες (VOC), οικολογία.

Η επανάσταση στις βαφές εσωτερικών τοίχων ξεκίνησε στην Γερμανία
με νέες τεχνολογίες της Brillux. Η Brillux εξουδετέρωσε δύο αντιφάσεις
–νομοτέλειες των εσωτερικών χρωμάτων.
Α. Ως γνωστόν τα παλαιάς τεχνολογίας χρώματα που πλένονταν,
αφήναν μπιμπίκι, εκείνα που έδιναν λεία επιφάνεια δεν πλένονταν.
Πλύσιμο και λεία επιφάνεια συγχρόνως ήταν παρ’ όλα αυτά κατορθωτή
και πολλοί θα φέρουν στο μυαλό τους πολλά χρώματα της αγοράς που
διαθέτουν αυτές τις 2 ιδιότητες . Αυτό όμως το κατορθώνουν με
άφθονη παρουσία βλαβερών διαλυτών. Τα χρώματα μας ενώ δίνουν
απόλυτα λεία επιφάνεια, έχουν αντοχή σε πλύσιμο με καταπόνηση
τριβής που υπερβαίνει την κλάση 1 κατά DIN ΕΝ χωρίς παρουσία διαλυτών.
Β. Ως γνωστόν τα χρώματα που πλένονταν δεν κάλυπταν, -διότι
δεν περιείχαν fillers και αδρανή- εκείνα που κάλυπταν δεν πλένονταν.
Τα χρώματα μας ενώ υπερβαίνουν την καταπόνηση πλύσης με απότριψη
κατά DIN ΕΝ υπερβαίνουν ταυτόχρονα και το DIN EN της υψηλής
καλυπτικότητας.
Όλα αυτά ενώ τα όρια των διαλυτών τους είναι ήδη σήμερα 3 0
φ ο ρ έ ς λ ι γ ό τ ε ρ α από τα Ευρωπαϊκά επιτρεπτά όρια που θ
α ισχύσουν υποχρεωτικά το 2010.
Πέραν των ανωτέρω τα εσωτερικά μας χρώματα είναι τελείως
άοσμα, αναπνέουν και είναι ανθεκτικά σε απολύμανση.

Και λίγα λόγια για τα «οικολογικά χρώματα»

Θα λέμε ακόμη «οικολογικό» ένα χρώμα, μόνο και μόνο επειδή
το ίδιο πιθανόν δεν μας απειλεί?
Το ζητούμενο είναι εκείνο να μας προστατεύει από «τρίτες» απειλές.
Τα χρώματα μας είναι οικολογικά, όχι μόνον παθητικά αλλά και
ενεργητικά.
Παθητικά οικολογικά διότι: δεν έχουν ούτε διαλύτες ούτε ουσίες
που ενεργοποιούν το fogging, δηλαδή την αφανή εκπομπή βλαβερών
ουσιών στον χώρο. Είναι τελείως άοσμα. Τα όρια διαλυτών τους είναι
ήδη σήμερα 3 0 φ ο ρ έ ς λ ι γ ό τ ε ρ α από τα Ευρωπαϊκά επιτρεπτά
όρια που θα ισχύσουν υποχρεωτικά το 2010. Είναι αντιαλλεργικά με
κρατικό πιστοποιητικό ακόμη και για άσθμα. Είναι ανθεκτικά σε
καταπόνηση απολύμανσης.
Ενεργητικά οικολογικά διότι: Φράσσουν την διέλευση των
PCB (διοξινών) και του αμιάντου από το υπόβαθρα προς τον χώρο
κατοικίας. (Κρατική πιστοποίηση). Και, συνοπτικά, όπως αναφέραμε
σαν κορυφαία χρώματα βαφής εσωτερικών χώρων είναι ανθεκτικά
στο πλύσιμο ακόμη και με καταπόνηση απότριψης, έχουν υψηλή
καλυπτικότητα χωρίς να δημιουργούν μπιμπίκι. Διατίθενται σε
απεριόριστο αριθμό αποχρώσεων, βάσει χρωματολογίου
προσμίξεων με Computer ή μέσω φασματοσκόπησης δειγμάτων σας.

Πλαστικό χρώμα

Το πλαστικό είναι υλικό που υπάρχει έτοιμο και συσκευασμένο στην αγορά και κυκλοφορεί σε όλες τις αποχρώσεις.
Αραιώνεται με νερό σε αναλογία 150-200 γραμ. περίπου ανά κιλό πλαστικού. Με ένα κιλό πλαστικό μπορούμε να περάσουμε ένα χέρι 7-10 τετρ. μέτρα.
Δεν υπάρχει ακριβώς καθορισμένη ποσότητα νερού ούτε επακριβή μέτρα κάλυψης γιατί τα πλαστικά των διαφόρων εταιρειών διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την πυκνότητα αλλά και ως προς την απόδοση τους. Γενικά τα πλαστικά χρώματα δεν πρέπει να αραιώνονται πολύ. Ορισμένες μάλιστα μάρκες πλαστικών χρησιμοποιούνται χωρίς αραίωση.
Εδώ θα κάνουμε μια παρατήρηση: Οι ερασιτέχνες έχουν την τάση να αραιώνουν το πλαστικό - και γενικά όλα τα χρώματα - πολύ περισσότερο σπα το κανονικό, νομίζοντας ότι έτσι θα καλύψουν περισσότερα μέτρα. Τελικά, το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να μην καλύπτονται οι επιφάνειες με το ένα χέρι και να απαιτούνται δύο και τρία χέρια, Αλλά και λόγω της μικρής πυκνότητας του χρώματος, τα εργαλεία μη μπορώντας να συγκρατήσουν το υλικό στάζουν και τελικά έχουμε περισσότερο χρώμα στο πάτωμα παρά στους τοίχους και στην οροφή.
Αλλά συμβαίνει και κάτι άλλο, τόσο με τους ερασιτέχνες, όσο και με τους «στενοκέφαλους" τεχνίτες. Προτιμούν τα φτηνά πλαστικά για λόγους οικονομίας. Όμως τελικά καταφέρνουν το αντίθετο, γιατί απλούστατα το καλό πλαστικό εκτός των άλλων πολλών προτερημάτων του (φωτεινότητα στο χρώμα, αντοχή, σταθερότητα, οικονομία χρόνου στο πέρασμα κλπ.) έχει και μεγαλύτερη απόδοση στα μέτρα. Ας σκεφθούν λοιπόν ότι η οικονομία δεν επιτυγχάνεται με τα υλικά αλλά με τα εργατικά.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με τις διάφορες μάρκες πλαστικών είναι η αδυναμία μας να αναγνωρίσουμε αμέσως την ποιότητα τους. Ακόμα και μία χημική ανάλυση ίσως να μην ήταν αρκετή για να την αποδείξει. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα απαιτούσε χρόνο και πρόσθετες δαπάνες.
Έτσι δεν απομένει παρά να στηριχτούμε σε κάποιες εμπειροτεχνικές γνωματεύσεις, όπως αυτές που σας αναφέρουμε παρακάτω:
1. Το καλό πλαστικό θα πρέπει, μόλις στεγνώσει, να σκουρύνει κατά 2-3 τόνους. Αντίθετα, το κακό όταν στεγνώσει δεν αλλάζει απόχρωση ή ξανοίγει.
2. Το καλό πλαστικό πρέπει να έχει επιφάνεια «βελουτέ» με μια ελαφριά γυαλάδα. Αντίθετα, το κακό έχει επιφάνεια άγρια και πολύ θαμπή.
3. Το καλό πλαστικό μετά από 20 μέρες μπορεί να πλυθεί χωρίς κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, το κακό λεκιάζει ή ξεβάφει μόλις δεχθεί νερό
ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ
Το πλαστικό χρωματίζεται με βασικά χρωστικά πλαστικού και έχει την ιδιότητα να αλλάζει χρωματισμό όταν στεγνώσει. Για να πετύχουμε ακριβώς την απόχρωση που θέλουμε, ρίχνουμε τα χρωστικά σε μικρές ποσότητες, βάζουμε μια πινελιά στον τοίχο και περιμένουμε να στεγνώσει. Έτσι μόνο μπορούμε να δούμε την ακριβή απόχρωση που θα μας δώσει τελικά. Συνεχίζουμε τις δοκιμές ώσπου να φτάσουμε στην επιθυμητή απόχρωση.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να βοηθήσουμε το στέγνωμα του υλικού μπορούμε να κάνουμε αέρα με ένα χαρτόνι ή ακόμα και με πιστολάκι (σεσουάρ).
ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ Η ΥΔΡΟΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ
Για να περάσουμε πλαστικό σε καινούριους τοίχους ή υδροχρωματισμένους με ασβέστη ή κόλλα, πρέπει να κάνουμε κάποιες προεργασίες που αναφέρονται παρακάτω:
Η πρώτη εργασία που θα πρέπει να κάνουμε είναι να φτιάξουμε όλα τα μεγάλα μερεμέτια με γύψο και νερό σε εσωτερικούς τοίχους ή τσιμέντο λευκό με αστάρι πλαστικού με παρετίνα ή κόλλα πλακιδίων ρευστή αραιωμένη σε 4 μέρη νερό για εξωτερικούς.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός τριβιδιού με σμυριδόχαρτο, τρίβουμε όλες τις επιφάνειες που πρόκειται να περαστούν (όσο περισσότερο τριφτούν οι τοίχοι, τόσο καλύτερη επιφάνεια θα έχουμε).
Ξεσκονίζουμε και, αφού επιλέξουμε το αστάρι της προτίμησης μας, ασταρώνουμε με κύλινδρο ή πινέλο (βλ. Υλικά). Στο αστάρωμα θα πρέπει να προσέξουμε να μην μένουν απέραστες περιοχές γιατί αργότερα, στο θάψιμο με πλαστικό, θα μας παρουσιάσει διαφορές χρωμάτων.
Μετά το αστάρωμα δεν πρέπει να ξύσουμε τους τοίχους γιατί θα χρειαστεί να ξανασταρωθούν αυτά τα σημεία. Οι μεταλλικές επιφάνειες που πρόκειται να βαφτούν με πλαστικό, είναι απαραίτητο να περαστούν πρώτα με αστάρι μετάλλων ή μίνιο για να μη σκουριάσουν.
Με το αστάρωμα κλείνει ο κύκλος των προεργασιών και μπορούμε να περάσουμε το πλαστικό ακολουθώντας τις οδηγίες που αναφέρονται παρακάτω στήν σελίδα «Τρόπος Βαφής Τοίχων με Πλαστικό».

Εσωτερικές επιφάνειες και εφαρμογή ασταριού

ΣΤΑΡΙΑ ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙ ΤΟΙΧΟΥ ΠΛΑΣΤΙΚΑ

Υπάρχουν πολλά αστάρια προεργασίας. Εμείς θα σας δώσουμε δύο τύπους
που είναι και οι πιο συνηθισμένοι. Το αστάρι λαδιού και το αστάρι πλαστικού.
ΑΣΤΑΡΙ ΛΑΔΙΟΥ
Το αστάρι λαδιού είναι ανθεκτικότερο και επιβάλλεται σε εξωτερικούς τοίχους
αλλά και σε εσωτερικούς που έχουν προηγηθεί υδροχρώματα. Είναι ακριβότερο
υλικό και απαιτεί περισσότερο χρόνο εργασίας. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή 
στο πέρασμα γιατί, αν πέσει σε μωσαϊκά ή μάρμαρα, αφήνει στάμπες (λαδιές).
Για να στεγνώσει εντελώς θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον ένα 24ωρο.
Οι αναλογίες του ασταριού είναι:
                                 λινέλαιο ...................... 600 γρμ.
                               στεγγωτικό ................... 200 γρμ.
                                 νέφτι.............................200 γρμ.
Αναμειγνύουμε τα υλικά και έχουμε 1 κιλό αστάρι, αρκετό για να καλύψει 8-10

τετραγ. μέτρα.
ΑΣΤΆΡΙ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ
Το αστάρι πλαστικού μας δίνει και αυτό τη δυνατότητα της προεργασίας
. Είναι φθηνότερο του λαδιού και περνιέται σχετικά ευκολότερα. 
Έχει το πλεονέκτημα να στεγνώνει σε 2-3 ώρες ώστε αυθημερόν
να περνιέται και το πλαστικό. Είναι άχρωμο και δεν αφήνει λεκέδες
στο πάτωμα. Παρ' όλα αυτά δεν μας δίνει την εγγύηση του λαδιού.
Το αστάρι πλαστικού υπάρχει έτοιμο στην αγορά QD-20 Nερού 
ακρυλικό & απλό και αραιώνεται με νερό σε αναλογία:
1 κιλό αστάρι με 3-4 κιλά νερό.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όχι λιγότερο νερό γιατί υπάρχει κίνδυνος να
δημιουργηθεί στο μείγμα φλοιός (κρούστα) και να χάσει την ιδιότητα του

ΣΤΟΚΟΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΥ (ΠΛΑΣΤΙΚΟΣΤΟΚΟΣ) Ο πλαστικόστοκος είναι υλικό που το φτιάχνουμε εμείς και χρησιμοποιείται στα ψιλοστοκαρίσματα τοίχων που θέλουμε να θάψουμε ή να φρεσκάρουμε με πλαστικό. Τα υλικά που χρησιμοποιούμε είναι πλαστικό χρώμα, έτοιμο για πέρασμα, στο οποίο προσθέτουμε τσίγκο σκόνη μέχρι να πάρει τη γνωστή μορφή του στόκου. Αν απαιτηθούν μεγάλα στοκαρίσματα, φτιάχνουμε το μείγμα χρησιμοποιώντας πλαστικό χρώμα και γύψο. Αν όμως τα στοκαρίσματα αφορούν εξωτερικούς τοίχους, τότε το μείγμα γίνεται με πλαστικό χρώμα και λευκό τσιμέντο υπάρχουν και στόκους έτοιμους για χρήση ακρυλικούς NOVA-STUC

Τεχνοτροπίες βαψίματος

Οι τεχνοτροπίες είναι ειδικές τεχνικές βαψίματος που ξεφεύγουν από τον τυπικό, συνηθισμένο τρόπο ελαιοχρωματισμού. Είναι σύνθετες μέθοδοι διακόσμησης τοίχων, που αν εφαρμοστούν με σχέδιο και από έναν έμπειρο ελαιοχρωματιστή μπορούν να προσφέρουν εντυπωσιακά αποτελέσματα. Απλές ή πολύπλοκες, διακριτικές ή εκκεντρικές, οι τεχνοτροπίες βαψίματος, διαφέρουν τόσο ως προς το βαθμό δυσκολίας όσο και ως προς το αποτέλεσμα που έχουν σκοπό να αποδώσουν. Άλλες φορές την αίσθηση και την υφή υλικών (ξύλου, μετάλλου) άλλες την εντύπωση παλαίωσης και ωρίμανσης του χώρου και άλλες την ψευδαίσθηση του βάθους και του ανάγλυφου σε επίπεδες επιφάνειες.

Οι διακοσμητικές τεχνικές βαψίματος που μπορούν να εφαρμοστούν σε μια επιφάνεια είναι πάρα πολλές αλλά στην πλειοψηφεία τους στηρίζονται στη χρήση κατάλληλων συνοδευτικών υλικών και στην προσθήκη ή αφαίρεση χρώματος πριν αυτό στεγνώσει. Οι πιο απλές μπορεί να αφορούν μια απλή διχρωμία ή τριχρωμία που θέλουμε να δημιουργήσουμε σε έναν τοίχο, ή στην επαναληπτική χρήση ενός προεπιλεγμένου στένσιλ σε ένα παιδικό δωμάτιο για παράδειγμα. Σε άλλες περιπτώσεις απαιτείται η δημιουργία κάποιων εφέ στους τοίχους ή τα ταβάνια που δίνουν την όψη του ξεπλυμένου (color washing), του αντικέ, του παλαιωμένου, ή του ανάγλυφου με συγκεκριμένες υφές (ματ, σπασμένο, άγριο). Συχνά το ζητούμενο είναι η αληθοφανής αναπαράσταση ενός φυσικού υλικού, όπως το ξύλο, το μάρμαρο, ο γρανίτης, ή κάποιο μέταλλο. Τα εργαλεία που θα χρειαστούν ανάλογα με την τεχνοτροπία που θα επιλέξουμε μπορεί να είναι από πολύ απλά (όπως κατάλληλες σκούπες, βούρτσες, σπάτουλες, σπόγκοι, πινέλα και ρολά), εώς πολύ εξειδικευμένα. Τα δε υλικά που μπορεί να απαιτηθούν για την απόδοση συγκεκριμένων τεχνοτροπιών ξεκινούν από το γύψο, την άμμο, το φελλό και τα απλά τρίμματα πέτρας, γρανίτη, μαρμάρου και φτάνουν στις εξειδικευμένες μπογιές και στα ειδικά πρόσθετα που μπορούν να προσδώσουν στην επιφάνειά μας πολύ εντυπωσιακές υφές.

Παρότι είμαστε λάτρεις της απλότητας, η πείρα μας έχει διδάξει πως η εφαρμογή τέτοιων τεχνικών με μέτρο και πάνω σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διακόσμησης, μπορεί να αναδείξει έναν χώρο και να αποφέρει εξαιρετικά αισθητικά αποτελέσματα. Είναι όμως σκόπιμο να γίνονται πάνω σε ένα συνολικό πλάνο εσωτερικού σχεδιασμού και να αποφεύγονται οι προσθήκες της τελευταίας στιγμής και οι υπερβολές. Και βέβαια είναι απαραίτητο αυτές οι σύνθετες και εξειδικευμένες εργασίες χρωματισμών να διεκπεραιώνονται με μεράκι και όρεξη, από μάστορες που έχουν την ικανότητα και τη γνώση της δουλειάς. Οι δοκιμές και οι προσπάθειες απόδοσης μιας σύνθετης τεχνοτροπίας από άπειρα χέρια σε χώρους που θέλουμε να αναδείξουμε, μπορούν να επιφέρουν τα αντίστροφα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούμε και να καταδικάσουν αισθητικά ένα ενδιαφέρον σχέδιο διαμόρφωσης του χώρου.

Spogging

Σύννεφα στους τοίχους
Με τη βοήθεια ενό απλου σφουγγαριού θαλάσσης, αλλά και με το ανάλογο μεράκι και τη φαντασία που είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί κάτι πραγματικά ομορφο και διαφορετικό, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα δροσερό κι ευχάριστ εφέ στους τοίχους της κουζίνας μας, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Με τη βοήθεια δύο χρωμάτων και με κυρίαρχη την τελική απόχρωση του ανοιχτου πράσινου,αλλά και με ένα όμορφο stencil, θα ολοκληρώσουμε μια επιφάνεια που θα είναι σε θέση να μας χαρίσει μια μοναδική αίσθηση ανεμελιάς και αισιοδοξίας.

ΥΛΙΚΑ: Αστάρι νερού , Πλαστικό χρώμα ημισατινέ κίτρινης απόχρωσης,  Πλαστικό χρώμα ημι-σατινέ λαδί πράσινης απόχρωσης, Πλαστικό χρώμα ημι-σατινε ανοιχτό πράσινο ,  Ζελέ τεχνοτροπίας βάσης λαδιού,  White spirit, Ρολό , Φυσικά σφουγγάρια θαλάσσης ,  Πινέλο ζωγραφικής , Γυαλόχαρτο, Σκαφάκι, Stencil, Αναδευτήρας, Κενά δοχεία , Αλφάδι.
Στάδιο 1: Περάστε με ρολό το αστάρι νερού σε ολόκληρη την επιφάνεια που θα εφαρμόσετε την τεχνοτροπία. Το αστάρι λειτουργεί ωσ υπόστρωμα για να αναγεννηθεί το οποιοδήποτε εφέ.Αφήστε την επιφάνεια να στεγνώσει και κατόπιν προχωρήστε στο επόμενο στάδιο.
Στάδιο 2:  Αναμείξτε το ζελέ τεχνοτροπίας με το κίτρινο χρώμα βάσης. Η αναλογία είναι δύο μέρη χρώμα τρία μέρη ζελέ, ώστε να δουλεύεται πιο εύκολα.Με το σφουγγάρι θαλάσσης δουλέψτε τμηματικά ανά ένα τετραγωνικό μέτρο. Περάστε το χρώμα σε κατά τόπους σημεία και μετά στρώστε το, σφουγγίζοντας το με συνεχόμενες και με αντίθετης κατεύθυνσης κινήσεις. Δουλέψτε γρήγορα και χωρις καθυστέρηση.
Στάδιο 3: Με ένα σφουγγάρι περάστε το δεύτερο χρωματισμένο ζελέ τεχνοτροπίας. Η διαδικασία εφαρμογής είναι ίδια με την αναφερόμενη επάνω. Στρώστε τα χρώματα έτσι ώστε να υπάρχει ισορροπία στην απόχρωση. Εαν το χρώματα δεν δουλεύονται εύκολα, ρίξτε λίγο white spirit στα σφουγγάρια σας.
Στάδιο 4: Χωρίσ να στεγνώσει το χρώμα στην επιφάνεια, προχωρήστε το εφέ με τις ίδιες εργασίες στο σύνολο της επιφάνειας. Το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να συμπληρώσετε δύο και τρείς φορές χρώμα στην επιφάνεια, ώστε να δημιουργήσετε το εφέ.
Στάδιο 5: Αφήστε το χρώμα να στεγνώσει στην επιφάνεια και κατόπιν προχωρήστε στη διαδικασία εφαρμογής του stencil . Βρείτε την ευθεία και με γυολόχαρτο τρίψτε ελαφρα την επιφάνεια που θα κολληθεί το stencil. Η συγκεκριμένη εργασία απαιτειται ώστε το stencil να κολλήσει καλά στον τοίχο, γιατί η πρόσφυσή του πάνω στο ημι-σατινέ χρώμα πιθανώ να μην είναι απόλυτα εφικτή.
Στάδιο 6: Με πολύ προσοχή, κολλήστε το stencil . Προσέξτε να είναι σε παράλληλη θέση με το δάπεδο. Επειδή πολλές φορές το μάτι ξεγελάει, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε ένα αλφάδι.
Στάδιο 7: Στη συγκεκριμένη εφαρμογή έχουμε επιλέξει ένα δίχρωμο stencil .Με το πινέλο ζωγραφικής η stencil περάστε το πρώτο χρώμα.Η εφαρμογή του χρώματος πρέπει να γίνεται προσεχτικά χωρίς να βάψουμε τα πεδία της δεύτερης αποχρωσης και κυρίως χωρίς να ποτίζει το stencil.
Στάδιο 8: Αμέσως και χωρίς καθυστέρηση περάστε και τη δεύτερη απόχρωση.Η επιμέλεια και η προσοχή σας πρέπει να είναι ανάλογη. Όταν ολοκληρώσετε όλα τα πεδία,αφαιρέστε το stencil με προσοχή και όσο ακόμη τα χρώματ είναι νωπά. Οι εργασίες σας πια θα έχουν ολοκληρωθει. Καλή επιτυχία!!!!!!!!Και μία συμβουλή να φροντίζεται το σφουγγάρι σας να είναι πάντα νωπό γι'αυτό καλό είναι να το βρέξετε και να το στραγγίξεται καλά στην αρχή.

Αντισκωριακή προστασία

Αν αποφασίσουμε να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την προετοιμασία των μεταλλικών μας επιφανειών, το πρώτο που πρέπει να ξέρουμε είναι πως η σκουριά έχει την ιδιότητα να δημιουργείται από μέσα προς τα έξω. Έτσι σε μια επιφάνεια που έχει θαφτεί πριν από αρκετό καιρό θα διακρίνουμε πρώτα κάποια στίγματα σκουριάς πάνω στο χρώμα, τα οποία με το πέρασμα του χρόνου θα μεγαλώνουν. Αν προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε τα στίγματα αυτά, θα διαπιστώσουμε πως κάτω από το χρώμα η φθορά είναι πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο εκτεταμένη. Είναι ακόμη σίγουρο πως είναι απαραίτητο να αφαιρέσουμε εντελώς και πολύ προσεκτικά όλη τη σκουριά, χωρίς να αφήσουμε ούτε το πιο μικρό υπόλειμμα της, γιατί διαφορετικά το πρόβλημά μας μετά από λίγο θα ξαναπαρουσιαστεί. Ο συνηθισμένος τρόπος προετοιμασίας μιας μεταλλικής επιφάνειας ήταν να την καθαρίζουμε με κάποιο καθαριστικό , μετά να την επεξεργαζόμαστε με αμμοβολή, έτσι ώστε να απομακρύνουμε ακόμη και τις μικρές κηλίδες σκουριάς και τέλος να πλένουμε καλά όλη την επιφάνεια με νερό. Αυτή ήταν μια αρκετά δύσκολη προετοιμασία που δυστυχώς μετά το πέρας της υπήρχε ακόμη μια πιθανότητα να έχουμε παραβλέψει ένα απειροελάχιστο στίγμα σκουριάς σε κάποιο δύσκολο σημείο. Έτσι μετά από όλη αυτή την αρκετά κοπιαστική διαδικασία η μικρο σκουριά θα έχει αρχίσει ήδη να σχηματίζεται αμέσως μετά το καθάρισμα,εξαιτίας της υγρασίας που θα δημιουργείται από το πλύσιμο  ή ακόμη και από την υγρασία που θα υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Η μικρό σκουριά αρχίζει να εμφανίζεται στους πόρους του μετάλλου και μπορεί να μην είναι ορατή με γυμνό μάτι.
Ακόμη και αν χρησιμοποιήσουμε κάποιο συνηθισμένο μίνιο, τα αποτελέσματα μας είναι πιθανό να μην έχουν 100% επιτυχία και η μικρο σκουριά να παραμένει σε μη ορατά σημεία της επιφάνειας .Έτσι λίγο καιρό μετά το βάψιμο η σκουριά θα ξαναεμφανιστεί πάνω από το χρώμα το οποίο χωρίς να μπορεί πια να μας αντισταθεί θα αρχίσει να καταστρέφεται. Το υδροχλωρικό και το φωσφορικό οξύ έχουν επίσης αντισκωριακές ικανότητες, αλλά η δυσκολία και η επικινδυνότητα της χρήσης τους, τα έχουν κάνει αρκετά δύσχρηστα. Ένας αποτελεσματικότερος αλλά και ασφαλής τρόπος προετοιμασίας μιας μεταλλικής επιφάνειας , είναι η επικάλυψη της με ένα καλό αστάρι, που θα εξασφαλίσει μια σοβαρή αντισκωριακή προστασία και θα εμποδίσει τη σκουριά να ξαναεμφανιστεί ακόμη  και και μετά από πολύ καιρό. Θα πρέπει ωστόσο να προσέξουμε το προϊόν που θα επιλέξουμε: α) να εξασφαλίζει προστασία που να διαρκεί όσο το δυνατόν περισσότερο στο χρόνο, β)να εξουδετερώνει ακόμα και το πιο απειροελάχιστο ίχνος σκουριάς που πιθανόν υπάρχει στην επιφάνεια του μετάλλου και γ) να εξασφαλίζει μια καλή πρόσφυση του χρώματος που θα περαστεί αργότερα στο μέταλλο.
Υπάρχουν επίσης εδώ και αρκετό καιρό στην αγορά αντισκωριακά χρώματα νέας γενιάς, που έχουν την ικανότητα να χρωματίζουν τις μεταλλικές επιφάνειες και την ίδια στιγμή να καταπολεμούν τη σκουριά. Ακόμη κυκλοφορούν ειδικά σπρέι που εξασφαλίζουν απόλυτη προστασία και αρκετή ευκολία στη χρήση, ακόμη και από ανειδίκευτους. Ειδικά για μεταλλικά έπιπλα φερ-φορζέ ή κιγκλιδώματα με περίτεχνες διακοσμήσεις που είναι δύσκολο να περαστούν με πινέλο, τα αντισκωριακά spray είναι μια ιδανική λύση που παρουσιάζει πολύ καλά αποτελέσματα, που διαρκούν στο χρόνο . Πατόχαρτα, γυαλόχαρτα, σμυριδόπανα, ντουκόχαρτα, ειδικά πινέλα και όλα τα υλικά εργασίας που είναι απαραίτητα για μια αποτελεσματική αντισκωριακή προστασία, διατίθενται στα χρωματοπωλεία.Είτε χρησιμοποιήσουμε spray, είτε όχι καλό είναι να προετοιμάζουμε τις μεταλλικές μας επιφάνειες σε εξωτερικούς χώρους, έτσι ώστε να υπάρχει ελευθερία κινήσεων , καλός εξαερισμός, προστασία των γύρω επιφανειών και πιο γρήγορο στέγνωμα.

Στην περίπτωση που η μεταλλική μας επιφάνεια είναι ήδη βαμμένη και παρουσιάζει σημεία σκουριάς, η πρώτη μας κίνηση είναι να αφαιρέσουμε προσεκτικά αυτή τη σκουριά,μαζί με το φθαρμένο παλιό χρώμα. Με μια σιδερόβουρτσα τρίβουμε ολόκληρη την επιφάνεια μέχρι να φύγει ο βασικός όγκος σκουριάς και το στρώμα του παλιού χρώματος. Μετά τρίβουμε με σμυριδόπανο και γυαλόχαρτο, μέχρι να εξαφανίσουμε τα υπολείμματα σκουριάς από τα δύσκολα σημεία, τα καμπυλωτά σημεία , τις διακοσμήσεις κλπ.Ακριβώς γι αυτά τα σημεία ,κυκλοφορούν στην αγορά ειδικά τριβεία με πολλαπλά εξαρτήματα που έχουν τη δυνατότητα να αφαιρούν τα υπολείμματα σκουριάς ακόμα και από τις πιο δύσκολες μεταλλικές επιφάνειες. Όταν είμαστε σίγουροι πως έχουμε αφαιρέσει όλη τη σκουριά, καθαρίζουμε τα πιθανά μικρο-υπολείμματα με μαλακό πανί και περνάμε σε όλη την επιφάνεια ένα ειδικό αντισκωριακό αστάρι.Αυτή η εργασία λέγεται "ψυχρό γαλβάνισμα". Το αστάρι μετατρέπει τη σκουριά σε άλατα και εξασφαλίζει στο μέταλλο αντοχή κατά της υγρασίας και της οξείδωσης. Τέλος περνάμε ένα χέρι αστάρι μετάλλου πριν το χρώμα. Αν η επιφάνεια μας είναι ένα γυμνό μέταλλο που δεν έχει ακόμα βαφεί, καλό είναι να πάρουμε μέτρα προστασίας, ακόμη κι αν δεν έχει εμφανιστεί σκουριά. Έτσι το καθαρίζουμε αρχικά με σύρμα καθαρισμού η με σμυριδόχαρτο και με ένα πανί απομακρύνουμε τα υπολείμματα σκουριάς και τη σκόνη.Κατόπιν περνάμε ένα χέρι αντισκωριακό και το αφήνουμε περίπου 16 ώρες μέχρι να στεγνώσει καλά.Στην συνέχεια περνάμε σαν βάση ένα χέρι αστάρι μετάλλου και τέλος χρωματίζουμε. Πέρα όμως από τα παραπάνω, πρέπει να τονίσουμε πως τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στην αγορά επαναστατικά προϊόντα σύγχρονης τεχνολογίας , κατάλληλα για κάθε είδος μεταλλικής επιφάνειας. Υπάρχουν ειδικά αντισκωριακά για πλοία και ναυτιλιακές χρήσεις, για έπιπλα κήπου, για μέταλλα που εκτίθενται σε υψηλές θερμοκρασίες, για σασί , εποξικά, χωρίς μόλυβδο, αντισκωριακά νερού κ.α.. Έτσι καλό είναι η τελική επιλογή του αντισκωριακού υλικού μας, να γίνεται ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες της κάθε μεταλλικής επιφάνειας που θέλουμε να προστατέψουμε και συγχρόνως να βάψουμε με την απόχρωση που προτιμάμε.

Αποτέλεσμα και Προστασία

Ξύλινες επιφάνειες

Το να επιλέξουμε το ξύλο για το σπίτι, είναι μια απόφαση που σίγουρα συνδυάζει το παραδοσιακό με την υψηλή αισθητική.Μια παραδοσιακή δίρριχτη στέγη με εμφανή δοκάρια, μια πέργκολα στη βεράντα ένα ξύλινο δάπεδο και γενικότερα μια κατοικία με κάθετες και οριζόντιες επιφάνειες από ξύλο, είναι ένα όνειρο που πολλοί θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν. Τι γίνεται όμως όταν αυτό το σπίτι βρίσκεται κοντά στη θάλασσα? Πώς μπορεί ένα ξύλινο δάπεδο να τοποθετείται δίπλα σε πισίνα, ένας ξύλινος πάγκος να είναι εκτεθειμένος στην αρμύρα ή ένας ξύλινος τοίχος να έρχεται αντιμέτωπος με τη βροχή ή με το δυνατό ήλιο, χωρίς να εμφανίζονται μετά από λίγο καιρό τα πρώτα σημάδια φθοράς?

Αντισκωριακή προστασία

Η σκουριά είναι ο υπ' αριθμόν ένα εχθρός κάθε μεταλλικής επιφάνειας. Οι καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει είναι ανυπολόγιστες αν σκεφτεί κανείς την ταχύτητα με την οποία εμφανίζεται και εξαπλώνεται πάνω στα μέταλλα που έχουν εκτεθεί σε υπερβολική υγρασία. Μπορεί να διαβρώσει, να φθείρει ή να καταστρέψει ολοσχερώς μια μεταλλική επιφάνεια μέσα σε λίγο σχετικά χρόνο, αν δεν πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα για την καταπολέμησή της. Η αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες της χώρας μας, δημιουργούν πολλές προϋποθέσεις για την εμφάνιση σκουριάς σε ευαίσθητες ή μη μεταλλικές επιφάνειες.Κιγκλιδώματα μπαλκονιών, καγκελόπορτες, μεταλλικά έπιπλα κήπου , φθαρμένα σασί αυτοκινήτων, μεταλλικές σκάλες ή πέργκολες όλα διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο οξείδωσης, αν εκτεθούν για αρκετό χρόνο σε συνθήκες αυξημένης υγρασίας. Αν μάλιστα η επιφάνειά έχει ρωγμές η φθορές, η εμφάνιση της σκουριάς και η εξάπλωσή της γίνεται πολύ πιο γρήγορα και με πιο καταστροφικά αποτελέσματα. Οι κατοικίες που έχουν κτισθεί σε παραθαλάσσιες περιοχές επίσης παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο φθοράς σε ότι αφορά τις μεταλλικές επιφάνειές τους που έρχονται άμεσα σε επαφή με τον αέρα και την υγρασία. Είναι σίγουρο πως δεν υπάρχει τίποτε πιο ενοχλητικό από το να βάφει κανείς μια ολόκληρη μεταλλική επιφάνεια, να αφιερώνει χρόνο και κόπο για να τελειοποιήσει ένα αληθινά ποιοτικό βάψιμο και να βλέπει μετά από λίγο καιρό όλη τη δουλειά του να καταστρέφεται στην κυριολεξία από τη σκουριά. Είναι σαν να αποκτάς την εντύπωση πως η σκουριά βρισκόταν ήδη εκεί και απλά περίμενε υπομονετικά να ολοκληρωθεί πρώτα το βάψιμο, για να εμφανιστεί αμέσως μετά. Κι αυτό δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια. Γιατί αν το μέταλλο έχει ήδη επηρεαστεί από τη σκουριά και αν δεν φροντίσουμε να προετοιμάσουμε σωστά όλη την επιφάνεια του πριν αρχίσουμε το βάψιμο, τότε το χρώμα μας είναι σίγουρο πως δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Ωστόσο πρέπει εδώ να αναφέρουμε πως τα τελευταία χρόνια το χρώμα εξελίσσεται τεχνολογικά με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν στην αγορά πολλά επαναστατικά προϊόντα που έχουν την ικανότητα να μειώνουν κατά πολύ την εργασία της προετοιμασίας και την ίδια στιγμή να καταπολεμούν τη σκουριά με αποτελεσματικό τρόπο,χρωματίζοντας ταυτόχρονα τις μεταλλικές επιφάνειες με τις αποχρώσεις που θέλουμε. Είναι απαραίτητο να επιλέγουμε το κατάλληλη χρώμα παίρνοντας πάντα υπόψη τις ατμοσφαιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη περιοχή. Σε διαφορετική περίπτωση οι καιρικές μεταβολές είναι πολύ πιθανό να επηρεάσουν το προϊόν μας, Το να αγοράσουμε ένα καλό χρώμα και να βάψουμε μια μεταλλική επιφάνεια είναι μια σχετικά εύκολη υπόθεση. Το να προετοιμάσουμε όμως αυτή την επιφάνεια είναι μια αρκετά δύσκολη δουλειά. Αν θέλουμε πραγματικά να προστατέψουμε αποτελεσματικά ένα μέταλλο και να εξασφαλίσουμε την αντοχή του στο πέρασμα του χρόνου, θα πρέπει να καταπολεμήσουμε τη σκουριά με κάποιες διαδικασίες και κάποια μέτρα που καλό είναι να επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Σήμερα αποφάσισα επιτέλους να δημοσιεύω θέματα πραγματικά σχετικά με τον τίτλο του Προσωπικού μου ημερολογίου.Θα ξεκινήσω λοιπόν με ένα κατά τη γνώμη μου απο τα σοβαρότερα θέματα της βαφής αλλά και της κατασκεύης του σπιτιού την Μόνωση .Με τον όρο στεγάνωση εννοούμε το σύνολο των μέτρων που μπορούμε να πάρουμε προκειμένου να προφυλάξουμε ένα χώρο ή μια επιφάνεια από τις επιπτώσεις της υγρασίας. Είναι σίγουρο πως η υγρασία αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κινδύνους για τις εξωτερικές επιφάνειες ενός κτιρίου αφού έχει την ικάνότητα να προκαλεί σημαντικές φθορές στα δομικά υλικά, που επιδεινώνονται με το πέρασμα του χρόνου.Το νερό μπορεί να διαβρώσει ακόμη και τα πιο ανθεκτικά υλικά, αφού έχει την ικανότητα να διαλύει κάποια συστατικά τους. Έτσι είτε σε υγρή μορφή είτε σαν πάγος ή σαν υδρατμός, το νερό μπορεί να διεισδύσει στο εσωτερικό κάθε επιφάνειας και να προκαλέσει κάθε είδους φθορές ή αλλοιώσεις των συστατικών τους. Μπορεί ακόμη να προκαλέσει οξείδωση των μεταλλικών επιφανειών κι επίσης να μειώσει σε σημαντικό  βαθμό θερμομονωτικές ικανότητες ενός πορώδους υλικού, αν εισχωρήσει στους πόρους του και εκτοπίσει τον αέρα που βρίσκεται εγκλωβισμένος εκεί.Ως επί το πλείστον τα στεγανωτικά υλικά πρέπει να είναι απόλυτα συμπαγή και συνεκτικά, έτσι ώστε να είναι αδιαπέραστα από το νερό ή τους υδρατμούς. Πρέπει επίσης να είναι εύκαμπτα και ελαστικά, για να εφαρμόζονται όσο το δυνατόν καλύτερα στις επιφάνειες που θέλουμε να στεγανοποήσουμε. Τα στεγανοποιητικά υλικά μπορούμε να πούμε πως χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες,αυτά το οποία είναι σε υγρή ή παχύρρευστή μορφή,που όταν περαστεί πάνω σε μια επιφάνεια σχηματίζει μεμβράνη.Εδώ ανήκούν τα ασφαλτικά γαλακτώματα ή βερνίκια, η άσφαλτος, τα υλικά δύο συστατικών που αλληλοεπιδρούν όταν εφαρμόζονται, οι στεγανοποιητικές μαστίχες και οι στόκοι αρμών, τα βερνίκια ή γαλακτώματα διαφόρων ρητινών κ.ά. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα στεγανοποιητικά υλικά που παρασκεύαζονται βιομηχανικά και διατίθενται στην αγορά έτοιμα, σε πολά ή φύλλα συγκεκριμένων διαστάσεων ,που εφαρμόζονται με ή χωρίς τη βοήθεια φλόγιστρου, καλύπτοντας μεγάλες ή σχετικά μικρές επιφάνειες. Τέτοια υλικά είνα τα ασφαλτόπανα, το πλαστικά φύλλα ή μεμβράνες κ,α.Μετά από την επίστρωση π.χ μιας ταράτσας με ασφαλτόπανα, θα πρέπει να προσέξουμε η επιφάνεια που καλύψαμε να είναι ομοιογενής και όσο το δυνατόν ανέπαφη. Αν προκληθούν φθορές ή αμυχές ή κοψίματα στην επιφάνεια του ασφαλτόπανου, είναι αρκετά πιθανό το νερό να περάσει κάτω από το στεγανωτικό μας υλικό και να προκαλέσει φθορές.Επίσης όταν περάσουμε μια επιφάνεια με στεγανωτικό υλικό υγρής ή παχύρρευστης μορφής, θα πρέπει να ελέγχουμε αν με το πέρασμα του χρόνου δημιουργούνται ρωγμές,από μικρούς σεισμούς η απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας κλπ. Στην περίπτωση αυτή καλό είναι να περάσουμε ένα δεύτερο χέρι σε αυτά ακριβώς τα σημεία, για να έχουμε ένα ικανοποιητικό στεγανωτικό αποτέλεσμα.